Column(35): Vrouw met een gele doos

Ik loop op deze vrijdag naar de markt even een harinkje halen. Achter mij staat een nette kerel, keurig in de de rij. We raken al wachtend aan de praat. Hij vertelt dat hij geen inwoner is, maar een bezoek brengt aan zijn bejaarde schoonmoeder.

“Ze is oud, maar heeft een ijzeren gestel. Ze zweert bij haring. Ze is 90 jaar maar ze wil nog niet dood, zegt zij iedere keer.”

“Dat is best een aardige leeftijd!”, zeg ik vol bewondering. Ik moet dat nog maar ooit zien te halen.

Hij vertelt verder: “Ze heeft één ding dat ze elke week wil en daar moet ik dan voor zorgen. Ze wil 2 haringen, schoon gemaakt zonder uitjes. Die traditie op vrijdag heeft ze al vanaf haar tiende van huis uit.”

Ik reken hardop: “Tachtig jaar x tweeënvijftig weken x twee harinkjes. Dat is meer dan achtduizend haringen… “

Hij grapt: “Ja, ik zeg regelmatig tegen haar dat ze wel mag uitkijken. Straks ga je nog permanent naar haring ruiken!“

Wij lachen allebei hartelijk.

“En uw vrouw? Heeft zij een aardje naar haar moeder? Ook aan de haring?”

Hij schudt zijn hoofd: “Nee, zij heeft er niets mee. Zij heeft momenteel een heel andere behoefte. Een gele doos.”

Ik frons mijn wenkbrauwen en snel reageert hij: “Kijk daar komt ze net aanlopen met haar gele doos!”

Weer lachen we beiden voluit. Zij komt van de supermarkt vandaan en heeft een doos met boodschappen in haar armen: “Zo, daarmee zal moeder vast heel blij zijn.”

Inmiddels heeft hij zijn haringen besteld en afgerekend. Het stel vertrekt naar hun bestemming en ik consumeer ondertussen mijn haring. Dan wandel ik over de Lange Boonen richting Kevin’s. Ik zie meerdere dames met gele dozen bij de super naar buiten komen. Het lijkt wel een epidemie. Nu valt pas het kwartje bij mij.

Ik stap het grand café binnen en groet de jongeman achter de bar. Ik bestel een borrel en hef mijn glas: “Op vrouwen met een gele doos.”

Santjes!

Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.

Klik voor de definitie van een column

  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist – mogelijk tussen de regels door –  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.

• De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
• Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
• Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
• Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.

Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia