Column(44): Informatie is woord van de week

Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.

Klik voor de definitie van een column

Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door - aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.

De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.

Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:

column nr: 44

Deze week bood informateur Herman Tjeenk Willink de Tweede Kamer der Staten-Generaal zijn eindverslag aan, over zijn onderzoek naar de vorming van een kabinet. Een moment om voor te gaan zitten. Waarom? Omdat de aanbiedingsbrief, met het eindverslag, fundamentele informatie moet bevatten om, aldus de opdracht: ‘in gesprekken (1) te verkennen op welke wijze de vorming van een kabinet kan plaatsvinden en (2) te onderzoeken onder welke voorwaarden vertrouwen kan ontstaan om een breed gedragen weg uit de impasse te vinden’.

breed gedragen weg

Met een bondige opdracht wordt de kern geraakt van wat het inhoudt informateur te zijn. Welke informatie moet de partijen informeren om gezamenlijk in formatie te kunnen komen voor een kabinet? De dominerende werkwoorden zijn ‘verkennen’ en ‘onderzoeken’. Voor het kunnen komen tot wat ons als mensen bindt, zal er een goed gezamenlijk verhaal moeten ontstaan over vertrouwen. En … er zal vanuit de verzamelde informatie een richting moeten opdoemen voor ‘een breed gedragen weg’.

Het woord ‘informatie’ moet ons -door het als dynamisch woord te definiëren- kunnen doen verlangen naar een feestje. Hard werken mét informatie en het kneden áán informatie voor een gedragen weg. Dát moet ons verlangen naar een ontspanningsmoment als kantelpunt richting een nieuw kabinet in flow beantwoorden.

Onder informatie verstaat men in algemene zin alles wat kennis en bepaaldheid toevoegt en zodoende onwetendheid of onbepaaldheid vermindert. In strikte zin wordt wel gesteld dat pas van informatie gesproken kan worden als die door mensen geïnterpreteerd kan worden. Duidelijke taal dus.

We hebben niets aan kletskoek

We hebben niets aan kletskoek en ook niets aan iets wat ons de schouders blijvend doet ophalen, noch iets wat doet fronsen totdat we er hoofdpijn van krijgen én wat ons verdwaald, onthutst en overmeesterd door onwetendheid achterlaat. Informatie is dus onze bakermat voor zowel individuele als gezamenlijke zingeving en niet voor niets heet iemand die richting moet geven aan de kabinetsformatie een informateur.

Het is duidelijk dat er in onze hoofden ‘geboetseerd’ moet worden. Er is niet voor niets een impasse ontstaan. De informatie in de hoofden van menig politicus is niet in de goede formatie gekomen en is daardoor ook nog eens een bron van energieverlies. Dus moet er arbeid verricht worden voor het verrichten van een slimmere aanpak en is er subtiele kracht nodig om van de ontstane stroperige informatie af te komen.

breken met de bestaande bestuurscultuur

De aanbiedingsbrief geeft aan dat er tekenen moeten worden herkend dat men niet op de goede weg zit. Inderdaad heeft ieder kunnen meevoelen dat er sprake was van uitputtende Kamerdebatten en voor de kiezers een geschonden vertrouwen in Den Haag. Laten we één teken maar even een naam geven, namelijk het reeds veel uitgesproken ‘breken met de bestaande bestuurscultuur’.

vertrouwen en matiging

Maar ik lees nog een teken waar, ook in praatprogramma’s, veelvuldig over is gesproken. Dat is onze ‘democratische rechtsorde die gebaseerd moet zijn op vertrouwen en matiging’. Die matiging is echter niet zo letterlijk op tafel gekomen. Maar indirect wel degelijk! Want voor het uitspreken ervan, zoals bij de toeslagenaffaire, dat Nederland dolgedraaid is in procedures, heeft bij velen de tong als startbaan voor een woordenstroom gefungeerd.

Ook bij het volgen van debatten heeft ieder over onze betwijfelde rechtsorde een gevoel van een omgekeerde maag kunnen krijgen.

Slechts een paar synoniemen voor matiging -voor een verruimende blik daarop- betreffen: beperking, vereenvoudiging, verzachting, tempering en schikking. Hiermee is duidelijk dat de wijze waarop onze landsbestuurders met informatie omgaan een risico inhoudt dat zij flink uit de bocht kunnen vliegen.

Zonder matiging in het omgaan met informatie komt er geen breed gedragen weg. Hoe zou matiging er dan uit kunnen zien?

persoonlijke relaties in vertrouwen

Matiging is in ieder geval: het in de persoonlijke relaties in vertrouwen (…) uitvinden welke informatie daartoe bijdraagt. Laat ik het maar als een kernwaarde presenteren voor het doorbreken van de bestuurscultuur.

Het gaat dan niet om een afweging over soorten informatie: ‘(interne) informatie die niet in het openbaar komt’, ‘(externe) informatie die in het openbaar beschikbaar is, ’(strategische) informatie om doelstellingen en investeringen te verantwoorden, ‘(tactische) informatie die laat zien of primaire processen goed verlopen’ en ‘(operationele) informatie om het dagelijks werk mogelijk te maken’ !

Waar het wel om gaat is dat de hoeveelheid informatie, als massa in een organisatie die meetbaar en waarneembaar is, wordt verminderd. Te denken valt aan het temperen van de omvang van het aantal nota’s, procedures, verslagen en vergaderingen. Dit om energie vrij te maken voor het nieuwe en niet geketend te blijven aan het oude.

bovenmatige hoeveelheden informatie matigen

De roep uit de samenleving om het werk terug te geven aan werknemers én het gedwongen moeten omgaan met bovenmatige hoeveelheden informatie te matigen, is als een schreeuw van de leeuw de Tweede Kamer binnengedrongen. Dit als een resultante van maatschappelijke uitputting.

Kortom, informatie is het (sleutel)woord van de week dat we in het daglicht van matiging en vertrouwen moeten zetten.

Niets mag er ontbreken aan het vertrouwen dat het eindverslag van de informateur, en ieder die hem daarbij heeft geholpen, leidt tot een herbezinning naar een gedragen kabinetsformatie. Het is geduldig wachten op een Nederland IN FORMATIE!

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 112 lezers

Ontdek meer van MAASSLUIS.NU

Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.

Column(44): Informatie is woord van de week

Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.

Ontdek meer van MAASSLUIS.NU

Related Posts:

André Bruijn