Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
Nazomeren. Een fijne bezigheid na een zomer die te nat of te heet was. Dat geeft een beetje het idee dat je achterover kunt leunen, ogen dicht en dan je gezicht vol naar de zon wenden. Dat deed ik en dat laatste zorgt ervoor dat ik de toekomst zonnig tegemoet kijk. Ook heeft dat ervoor gezorgd dat ik alles in onze gemeente door een roze bril bekijk met een zonnige blik.
Ik zie het nu allemaal pas heel duidelijk. Er zijn geen problemen, het dagelijks leven in onze stad is idyllisch. Iedereen gaat harmonieus met elkaar om en zelfs in de gemeenteraad is het pais en vree. En dat is doorgaans toch een leeuwenkuil bij uitstek met heroïsche gevechten tussen verbale gladiatoren. Het blijkt nu een theekrans van gelijkgestemden die zich niet in de (veer)boot laten nemen. Ze zijn het (thee)roerend met elkaar eens. Er heerst ook achter de schermen een serene rust omdat allen elkaar door dik en dun steunen.
Het is bijna paradijselijk.
Ook onze inwoners zijn het met elkaar eens over alle onderwerpen en ondernemen gezamenlijk leuke dingen. Zij ontmoeten elkaar een maand lang: geen eenzaamheid maar gezamenlijkheid. Het lijkt de jaren vijftig wel. Er is over en weer geen kritiek. Vrijheid en blijheid alom. Dat uiten zij sinds eind augustus door dagelijks vuurwerk af te steken. Gelukkig maar. Voor je het weet, vergeten we helemaal stil te staan bij ons eigen Walhalla. Voor ze het doorhebben, moeten ze aan de bak voor Halloween.
Er is slechts één nadeel: ik heb nu 7x 24 uur zitten denken waarover ik een column zou schrijven, maar er schiet mij echt niets te binnen. En iedereen die ik om inspiratie zou kunnen vragen, flaneert op de Furieade of is te druk met nazomeren.
Ik denk dat ik vandaag maar eens heerlijk onderuit in de zon ga genieten van het moment, want volgende week breekt het decembermaand feestmaand gevoel door. Ik zet nu alvast Spotify op max met Mariah Carey en Wham! op ‘repeat’.
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 206 lezers Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.