Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
Ik schreef in een van mijn allereerste columns in 2013 (nr 2) over de slechte timing van de gemeente als het over communicatie gaat. Het wil echter niet beter worden tot op heden.
Ik hanteer bij dit thema het etiket “mind the gap” [zie dit overzicht Mind-the-gap ]
Getuige de problematiek rond participatie zakken ze steeds verder in dat moeras.
Ik maakte afgelopen dinsdagavond zelf melding op radio NPO 5 over het thema problematische participatie in Maassluis verwijzend naar de participatie rond de bouwplannen bij de Koningshoek. De presentator van dienst, Gerja Wolf zei: “Goed dat je dit soort problemen aankaart.” Arjen, de redacteur van dienst, zei: “Blijf vooral de luis in de pels, Goed bezig! En ook nog succes voor jullie met de veerpont, want wat een ellende was dat hoor!”
Ik overweeg nu om het onderwerp “Chronische schijnparticipatie” bij Hart van Nederland, Radar of Nieuwsuur aan te kaarten. Mocht het zover komen dat bent u alvast voorbereid.
In maart 2017 gaf ik in een facebook post dit aardige retroperspectief:
Ik heb altijd kritiek op de timing van communicatie door de gemeente Maassluis. Ik vind namelijk dat zij moeten voorkomen dat ze in de “ja maar” modus worden gedwongen. Helaas komt het nog zeer frequent voor. “Ja-maar” houdt in dat ze zich moeten verdedigen en uitleg moeten geven. Ik lees net een stuk over Johan de Witt. Daarin komt in feite hetzelfde advies gedateerd 12 november 1652 voor:
” UEd. is bekent, dat in ’t stuck van recommandatiën diegene, die eerst spreeckt ende vroech op is, dickmaels de meeste avantagie heeft op de gemoederen dergener, aen dwelcke de recommandatie geschiedt.”
zie deze bron: Briefwisseling (raads)pensionaris Johan de Witt
ofwel: Uedele is bekend, dat in het stuk van aanbeveling degene die als eerst spreekt en op tijd is, dikwijls het meeste voordeel heeft bij de gemoedsstemming van degenen aan wie de aanbeveling geschiedt.
Het is maar dat u het weet.
Doet u allen uw voordeel met dit advies,
Jelle , mede namens Johan
PS Johan de Witt, werd gelyncht door het gepeupel. Mij wacht wellicht de eer te worden gecanceld door het stadhuis 🙂
[Naar huidige maatstaven was De Witts positie vanaf 1653 te vergelijken met een combinatie van minister-president, minister van Binnenlandse Zaken, minister van Financiën en minister van Buitenlandse Zaken. ]
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 284 lezers Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.