Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Ik heb al vaker in mijn columns aangegeven dat we voor veel grote veranderingen staan in de komende jaren. Zoals de woningbouwopgave, energietransitie of bijvoorbeeld andere vormen van mobiliteit. Daarbij is ook een vernieuwende manier van denken nodig. En de denkkracht van jongeren is daarbij heel belangrijk.
Naar mijn mening moeten we als generaties samen deze uitdagingen aangaan. Iedere generatie met zijn eigen kennis en vaardigheden. In de afgelopen week mocht ik dat weer op een heel eenvoudige manier meemaken.
Samen met mijn dochters maak ik een treintour door Engeland. Alleen is ook hier een personeelsgebrek en zo vielen de treinen uit die ons vanuit de Cotswolds naar Edinburgh zouden brengen.
Het servicepunt op het treinstation adviseerde ons om een aantal uren op het station te blijven wachten en te kijken of er toch wel weer een trein zou komen. Maar zekerheid konden ze niet geven. De officiële routeplanner van interrail gaf geen opties en ook de Omio website (voor reisadviezen) gaf aan dat we twee dagen zouden vastzitten.
Maar laat onze jongere generatie nu met hun telefoon vastgeplakt zitten aan Google Maps!
‘Kijk mam, Google Maps zegt dat we trein naar Leeds kunnen pakken’.
OK let’s go. En zo loodste m’n 16 jarige dochter ons met behulp van Google Maps door heel Engeland en lagen we ’s avonds gewoon op één oor in de Schotse hoofdstad.
Ik kan daar enorm van genieten. Google Maps gaat gewoon voorbij aan onze oude structuren en vaste kaders. En onze jongeren zijn prima gewend om daarmee om te gaan.
De hele mobiliteitstransitie waarbij we de auto steeds meer vervangen voor andere vormen van vervoer moet dan ook vooral vanuit de jongeren aangejaagd worden. En als ouderen moeten we hen daarin zoveel mogelijk ruimte geven.
Ik kijk ernaar uit dat een brede groep jongeren in de leeftijd tot 30 jaar actief betrokken gaan worden bij de toekomst van Maassluis.
Soms is dat ook wel even slikken. Zo zat ik aan de keukentafel te mopperen hoe lelijk ik The Grace vind in Den Haag. Een enorme woontoren waarvan ik mij afvraag hoe je sociale verbondenheid kunt creëren in zo’n enorm complex. (Wanneer ik me verder in het plan verdiep dan zie ik dat daar wel goed is over nagedacht.)
Maar het was mijn nuchtere zoon die aangaf: ‘Mam, het kan toch niet anders dan dat er zo’n hoge toren wordt gebouwd. Waar wilt u dan huizen bouwen?’
Die discussie is nog niet klaar thuis. Want huizen zijn nodig maar we moeten ook voorkomen dat de huizen die we nu bouwen onze hoofdpijn dossiers worden in de toekomst, want wat als over 30 jaar de verpaupering toeslaat? Dan heb je wel een enorm complex staan met 1400 woningen. Je kunt er niet even een paar straten tussenuit halen.
Enfin, nog veel te leren en veel om over na te denken.
Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 374 lezers
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.