Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
column nr: 61
Het is rustig in de Albert Heijn, het boodschappenlijstje is afgevinkt en ik loop naar de zelfscan kassa. Ik vind het een geweldig systeem, geen wachtrijen en op je gemak in alle rust je boodschappen scannen en afrekenen.
Naast mij zie ik twee gezellige jonge meiden van een jaar of acht het scan avontuur aangaan. Al giechelend en druk met elkaar in gesprek voeren ze de juiste handelingen uit. Ze hebben wat lekkers uitgekozen, twee blikjes fris en een reep chocola die ze waarschijnlijk samen zullen delen.
De snacks zijn gescand maar dan… bij de laatste fase van het ritueel krijgt hun avontuur aan andere wending.
Tijdens de betaling blijkt er niet genoeg geld op de rekening te staan. Ik hoor een harde piep en zie de verbazing van de meiden.
Ze hebben geen idee wat nu te doen. Ze kijken wat ongemakkelijk om zich heen. Al snel loopt een vriendelijke en vrolijke medewerkster ze tegemoet. De meiden vertellen wat er gebeurt is en halen hun schouders op.
De medewerkster besluit ze te helpen. De meiden scannen opnieuw hun lekkers, de medewerksters haalt haar portemonnee tevoorschijn en rekent voor ze af. De meiden zijn oprecht verrast en verbaasd. Ze kijken elkaar aan met hun mond open maar weten niet goed wat te zeggen. Ze kijken naar de medewerkster, dan weer naar elkaar en met wat handgebaren proberen ze naar elkaar te duiden dat die mevrouw toch werkelijk voor hun betaald heeft. Het maakt indruk op de meiden.
De medewerkster glimlacht en met haar warme uitstraling bevestigt ze nog even dat het goed is zo.
Ik hoor de meiden al stamelend nog iets tegen elkaar zeggen… daarna bedanken ze de medewerkster en lopen samen met een big smile op hun gezicht richting de uitgang.
Dit zijn van die momenten met een gouden randje die ook mij ontroeren. Wat kan zo’n gebaar toch een grote waarde hebben!
Ik weet zeker dat de meiden dit nooit zullen vergeten. Ze hebben mogen ervaren hoe normaal het is om elkaar te helpen ook al ken je elkaar niet. Hun lekkere snack zullen vast extra gesmaakt hebben.
Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 294 lezers Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.
1 Reactie
Wat lief zeg . Dat is inderdaad een mooi gebaar en niet te vergeten . Het kan ook zo zijn dat ze dit voorbeeld meenemen de rest van hun leven en dat ook gaan doen als er een situatie voorkomt .