Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
Koude winterse dagen treden ons binnenkort weer tegemoet. Zomerkleding wordt opgeborgen en warme behaaglijke kleding doet weer zijn intrede. Ik weet niet hoe het jullie vergaat… maar uitzoeken wat verantwoorde kleding is -zowel ethisch als duurzaam – vind ik nog steeds een uitdaging.
Een kijkje nemen in een kringloopwinkel, of online in iemands kledingkast bij Vinted of de bekende marktplaats is een optie. Kleding hiermee een 2de leven geven doorbreekt de traditie van een wegwerpmaatschappij. Dat is al een belangrijke stap denk ik zo Maar ondanks dat, het dragen van kleding waar mensen, dieren en het milieu onder lijden daar word je toch niet blij van? En op zich is dat ook niet nodig. Vele kledingkasten blijken uit te puilen. Wat goed is inruilen voor iets nieuws is een algemene traditie.
Ik weet dat er al veel over gezegd en geschreven is maar toch wil ik hier even bij stil staan en dan specifiek bij het product wol. De lekkere warme zachte wollen truien, sjalen, vesten, dekens of wat dan ook, dragen een verhaal met zich mee.
Wol als natuurproduct kan verantwoord verkregen zijn maar zo kan het ook zijn dat dieren in dit proces dieronterend behandeld zijn. Ik ontdek dat vele dieren hieronder lijden. Ik had geen idee! Er is zeker goede kleding te verkrijgen waarin verantwoorde wol is verwerkt maar dan moet je echt wel je best doen om de bron te achterhalen.
Mulesing is een term die naar voren komt als je kijkt naar dieronterende behandelingen voor de productie van wol. Wat betekent dit? Mulesing betreft de Australische Merinosschapen. De organisatie Viervoeters Nederland vertelt:
“De merinosschapen zijn zodanig doorgefokt dat ze veel te veel huid hebben. Want meer huid betekent meer wol – en dus meer winst! De arme schapen betalen hiervoor een zware tol. Want in de onnatuurlijk dikke vacht rond hun achterwerk blijven vaak uitwerpselen achter. Dit trekt vliegen aan, die eitjes tussen de huidplooien leggen. Daaruit komen vleesetende maden die het schaap aanvreten. En dat is niet alleen vreselijk pijnlijk voor het dier, maar ook dodelijk!”
De gruwelijke methode die schapenhouders toepassen om dit te voorkomen, wordt mulesing genoemd. De huidplooien en meestal ook een deel van de staart van de lammetjes worden bruut afgesneden. Zonder verdoving! Verschrikkelijk toch?!
Ik ontdekte ook in mijn onderzoek dat een schaap van nature helemaal niet geschoren hoeft te worden. Ze produceren precies genoeg wol om zich te beschermen tegen extreme weersomstandigheden. Als we de natuur zijn gang laten gaan dan komen ze in de rui zoals katten en honden. Maar nu de schapen zijn doorgefokt is het wel noodzakelijk geworden om ze te scheren.
Het verdiepen in de productie van wol en het verhaal erachter maakt behoorlijk indruk op mij. Deze column licht maar een tipje van de sluier op.
En over sluiers gesproken: kennen jullie het verhaal van de Australische schaap Baarack? Hij haalde het nieuws. Het gaat nu goed met hem maar hij heeft lange tijd 35 kilo wol met zich meegedragen. Hij kon zich haast niet meer voortbewegen en zijn zicht was zo goed als verdwenen achter kilo’s wol.
Waarschijnlijk was hij verdwaald waardoor hij jarenlang niet meer geschoren was.
Bekijk hieronder het korte filmpje van NOS kinderjournaal;
Voor mij laat dit zien dat we toch ver afgedwaald zijn van wat de natuur werkelijk in petto heeft met schapen. In ieder geval geen product voor massaproductie!
Is wol toch je favoriet? Ik vond op internet een paar goede tips;
- Kijk of het kledinglabel een GOTS keurmerk heeft. Het GOTS-label is een internationaal label voor biologisch textiel en het garandeert dat de productie op een milieuvriendelijke en sociaal verantwoorde wijze gebeurt.
- Andere keurmerken zijn Ecolabel, Demeter en IVN Natur Textile.
- Ook zijn er een aantal kledinglijnen die samen werken met mulesing-vrije leveranciers.
- Mocht een merk te kostbaar voor je zijn, zoek daar de kleding van op Vinted of marktplaats.
- Koop lokaal wol. Zo kan je inschatten hoe de schapen worden behandeld
- En tot slot leer je eigen sokken en truien breien 🙂
Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 401 lezers Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.
1 Reactie
Geweldig neergezet en hopen dat zoveel mogelijk de mensen dit lezen en zich erin gaan verdiepen wat het betekent voor die arme beesten om zo een bestaan te hebben moet niet meer kunnen in deze tijd. Je verdiepen in een levend wezen wat ook recht heeft op een mooi gezond bestaan en laten wie ze zijn en op een natuurlijke manier van hun wolletje afkomen.