Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
Hi Patries, mijn Facebook vriend zette dit volgende verhaal op Facebook afgelopen week. Ik vindt het erg inspirerend daarom wil ik het met jou delen…
Een oude man ontmoet een jonge man die vraagt: “Herinner je mij?”
De oude man zegt: “nee”.
De jonge man vertelt hem dat hij zijn leerling was en de leraar vraagt: “Wat doe je in het leven?”
De jonge man antwoordt: “Nou, ik ben leraar geworden.”
“Ah, wat goed, zoals ik?”, vraagt de oude man. “Wel, ja in feite ben ik leraar geworden omdat je me inspireerde om zoals jouw te zijn.”
Nieuwsgierig vraagt de oude man aan de jonge man wanneer hij besloot leraar te worden.
De jonge man vertelt hem het volgende:
“Op een dag kwam een vriend van mij —ook een student— binnen met een mooi nieuw horloge. Ik besloot dat ik het wilde hebben en haalde het uit zijn zak, ik heb het gestolen. Kort daarna merkte mijn vriend op dat zijn horloge ontbrak en klaagde onmiddellijk bij onze leraar, en dat was jij.
Toen sprak je de klas toe met de woorden: “Het horloge van deze leerling is vandaag gestolen tijdens de lessen. Wie het ook heeft gestolen, geef het alsjeblieft terug”.
Ik heb het niet teruggegeven omdat ik dat niet wilde. Je sloot de deur en vroeg ons op te staan en een kring te vormen. Je zou onze zakken één voor één doorzoeken tot het horloge was gevonden. Je vroeg onze ogen te sluiten, omdat je alleen naar zijn horloge zou zoeken als we allemaal onze ogen dicht hadden. We volgden je instructie.
Je ging van zak naar zak, en toen je door mijn zak ging, vond je het horloge en nam het mee. Je bleef in ieders zakken zoeken en toen je klaar was zei je ‘doe je ogen maar open’. Het horloge is gevonden.’
Je heb niets tegen me gezegd. Ook heb je ons nooit verteld wie het horloge heeft gestolen.
Die dag heb je mijn waardigheid voor altijd gered. Het was de meest beschamende dag van mijn leven. Maar dit was ook de dag dat ik besloot geen dief, geen slecht mens te worden. Je hebt nooit iets gezegd, noch heb je me uitgescholden of apart genomen om me een morele les te geven. Ik heb je bericht duidelijk ontvangen. Dankzij jou begreep ik wat een echte opvoeder moet doen.
Herinnert u zich deze situatie nog, professor?
De oude professor antwoordt: “Ja, ik herinner me de situatie met het gestolen horloge en dat ik in ieders zak zocht. Ik herinnerde me jou niet, want ik sloot ook mijn ogen terwijl ik zocht.”
Dit is de essentie van lesgeven.
En wanneer je iets wil corrigeren door een ander te vernederen weet je niet hoe je moet lesgeven.”
Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 204 lezers ] Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.
4 Reacties
Wij zijn elkaars leraar en leerling en kunnen elkaar inspireren met wijsheid en iedereen is gelijkwaardig.
”Onder-(en van boven) wijzer..,
zonder aanzien des persoons.”
Romeinen 2:11.
Weer ben ik door het verhaal geraakt. Het is zo’n inspirerend voorbeeld van hoe je je plaats in de samenleving kunt innemen en helpen conflicten oplossen door middel van inspiratie. Waarbij je tegelijkertijd iedereen in zijn waarde laat en de hele groep aan het denken zet zonder een waardeoordeel te geven. Iedereen is een vredestichter. Dit voorbeeld sluit wat mij betreft helemaal aan bij de Zuid Afrikaanse Ubuntu filosofie die zegt “Ik ben omdat wij zijn”. Dat houd in je bent altijd als mens een deel is van een groter geheel.
Wat een waardevolle les voor een opvoeder of ouder of leraar of leider. De laatste zin zegt alles. Dank voor deze reminder ☀️