Column(74): Stop met je altijd aanpassen

Ik worstelde vroeger met het begrijpen van de aantrekkingskracht van anderen. Ik vond mensen vreemd. In de loop van de tijd leerde ik dat veel aantrekkelijke gedragingen contra-intuïtief zijn. Ze lijken vreemd op het eerste gezicht.

Na een paar jaren van observeren en proberen mensen te doorgronden, had ik het door. Ik moet authentiek reageren zoals ik ben, zonder gêne, zonder mij aan te passen aan “zo hoort het”.

Ik zal er een aantal beschrijven, wie weet is het ook leerzaam voor jou.

Anderen laten wachten

Dit leerde ik per ongeluk. Toen iemand me een vraag stelde tijdens een vergadering, haalde ik overdreven diep adem voordat ik antwoord gaf. Het voelde ongemakkelijk lang. Vanbinnen zocht ik naar een antwoord, maar ik bleef kalm. Toen leunde iedereen naar voren… Overhaaste antwoorden lijken hun waarde te verliezen.

Ongelijk durven hebben

Hier is iets vreemds: hoe comfortabeler iemand is met ongelijk hebben, hoe meer mensen diens oordeel vertrouwen. Ik heb dit meerdere keren zien gebeuren. Terwijl anderen zich haasten om te bewijzen dat ze gelijk hebben, zegt de echt zelfverzekerde persoon: “Weet je wat? Zo had ik het nog niet bekeken.” Dit werkt ontwapenen door zijn eerlijkheid.

Zwijgen waar anderen verwachten dat je reageert

Ik zag iemand dit onlangs doen. Ze werd bekritiseerd in een groep, en iedereen verwachtte de gebruikelijke defensieve reactie. Maar in plaats daarvan: complete stilte. Een wrange glimlach. Een schouderophalen. Geen enkele rechtvaardiging. Haar stilte sprak boekdelen over haar zelfvertrouwen.

Wees ongewoon

Ik betrap mezelf geregeld erop dat ik toch nog terugval op oude patronen die door de maatschappij zijn aangeleerd. Ik merk dat ik automatisch terugkeer naar wat verwacht wordt, naar wat gemiddeld, veilig en normaal is. Maar dan herinner ik mezelf eraan: ‘normaal’ is snel vergeten en weerspiegelt nooit echt wie ik ben.

Benoem de olifant in de kamer

Terwijl iedereen om ongemakkelijke waarheden heen draait, ervaar ik enorme kracht bij degene die rustig benoemt wat iedereen denkt. Je hoeft hier niet onnodig hard te zijn. Blijf eerlijk zonder aan te vallen. Zo kan niemand ontkennen dat je gelijk had om het te zeggen. Zeg het in een feitelijke toon die anderen doet afvragen waarom ze er zo bang voor waren om het te noemen.

Ongemakkelijke momenten mogen er zijn

Wanneer een ongemakkelijk moment arriveert, haasten de meeste mensen zich om het te vullen, het glad te strijken en te doen alsof het niet is gebeurd. Maar die zeldzame enkeling die comfortabel kan zitten in die ongemakkelijkheid: die heeft een vreemde soort kracht. Die laat anderen zich afvragen hoe hij zo ongewoon ontspannen kan zijn. De meest aantrekkelijke mensen zijn niet bang om de stille regel te doorbreken die zegt: ‘ongemakkelijkheid moet onmiddellijk onderdrukt worden!’

Weglopen waar anderen nog blijven hangen

De meeste mensen proberen gesprekken gaande te houden terwijl de sfeer, het moment allang voorbij is. Ze blijven hangen, ze dralen, ze proberen meer tijd te krijgen. Ik zag iets fascinerends bij degenen met wie iedereen wil praten: zij vertrekken vaak als eerste… Ze beëindigen gesprekken op hun hoogtepunt, wanneer iedereen nog vol energie zit. Het voelt contra intuïtief totdat je beseft ‘dat schaarste juist waarde creëert’.

Tenslotte

Vanwege bovenstaande ben ik bereid om ongewoon te zijn, zelfs als het soms vreemd aanvoelt. Immers mijn integriteit is belangrijker dan ‘erbij horen’.

Wat herken jij bij jezelf als gedrag? Durf jij ongewoon te zijn?

Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.

Klik voor de definitie van een column

  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist – mogelijk tussen de regels door –  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.

• De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
• Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
• Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
• Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.

Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia