Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
column nr: 261
Het afgelopen jaar was het jaar van de wereld op zijn kop, van de grote veranderingen, de uitgestelde vakanties en van de vele afgezegde activiteiten. De verkoop van plezierbootjes, campers en caravans ging door het plafond, gerecreëerd werd er achter schermpjes, televisies en in de natuur.
Ik weet niet hoe het jou is vergaan maar wanneer ik op een gemiddelde zondagmiddag richting een bos of natuurgebied vertrok, dan waande ik mij op een uitverkoopzondag in een vakantie op een meubelboulevard, zo druk was het daar.
De Nederlander had de natuur en het wandelen in die natuur ontdekt. Vaak vergezeld van nieuw aangeschafte honden die massaal uit landen als Roemenië, Spanje en Portugal werden gehaald, en ook vaak wat verwilderd want: natuur! Dat was wat nieuws.
Op zichzelf is de hernieuwde interesse, ook al is dat vanuit een negatief scenario aangestuurd, een mooi gegeven. De mens en de natuur, dat is een twee-eenheid die al zolang teruggaat als, nou ja, zolang als de mens bestaat eigenlijk.
Dat de gemiddelde mens de connectie met diezelfde natuur in een sterk verstedelijk land wat was kwijt geraakt is begrijpelijk en juist daarom was deze hernieuwde kennismaking ook wel weer heel waardevol. Natuur is er maar niet vanzelfsprekend.
Maar ik wil me hier toch even focussen op het wandelen. Een bij uitstek prima manier van bewegen zonder dat daarbij het risico van blessures erg hoog is. De frisse lucht, de fysieke inspanning, de ontspanning door het ontbreken van veel, snelle en opdringerige prikkels was een weldaad voor velen.
Als je het bovenstaande herkent of als je al graag wandelde dan wil ik je wijzen op het volgende. Morgen, zaterdag 14 augustus, zal ik samen met dichter Alja Spaan een poëziewandeling in ’t Woudt verzorgen. ’t Woudt, zoals u natuurlijk weet is een prachtig klein dorpje in de oksel Midden-Delfland vlakbij het Westland, en Delft. Om ’t Woudt ligt een bijzonder natuurlandschap en tijdens deze poëziewandeling van ca. 6 kilometer wandelen we vanuit ’t Woudt richting de Zweth, in een boog om ’t Woudt heen en vandaar weer terug.
Tijdens deze wandeling zullen Alja Spaan en ikzelf op een aantal plaatsen halt houden om daar een gedicht voor te dragen dat aansluit bij de omgeving. Dus hou je van wandelen en poëzie of lijkt je zo’n wandeling leuk om mee te maken, geef je dan op via
AanmeldenIk hoop je te mogen begroeten morgen!
Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 73 lezers Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.