Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
Deze keer een kort verhaal, uit het werkelijke leven gegrepen, want ja… ik kan er niet meer van maken dan het weergeven van…
“Hoe de film was geweest”, vroeg ik aan Marja in de app.
Gewoon een standaardvraag, na de maandfilm van mei.
“Leerzaam, erg leerzaam”, kreeg ik terug als antwoord.
Ik dacht er verder niet bij na, tenminste over de film Emma, een kostuum liefdesdrama, waar ik bij zwijmelde toen ik de film had gezien op Netflix maar oké…leerzaam? Zal wel. Dus app ik verder over andere lopende issues.
Als ik de volgende ochtend op de locatie kom, begroet ik de dames en als ik dan ga zitten, benoem ik direct dat wat Marja had benoemd, dat de film deze keer echt leerzaam was. De dames schaterden het uit: “Ja… dat kun je wel stellen!”, krijg ik als antwoord.
“Heb je het niet gehoord dan?”, vraagt een van de dames.
“Ja, dat de film leerzaam was, maar eerlijk gezegd begrijp ik dat niet zo, Emma, leerzaam?
Het hek is van de dam, reuring van de bovenste orde.
Wat was er nu aan de hand geweest, Emma stond niet meer op Netflix, dus had de medewerkster van SW een “ander” kostuumdrama gevonden op Netflix, aangezet en weggegaan.
“Was een raar verhaal, die film, geen touw aan vast te knopen¨, kreeg ik te horen.
“Wat was dan de naam van de film”, vroeg ik.
“Ja dat weten we niet meer, maar hij was zeker leerzaam, het was gewoon een seksfilm. We hebben zo gelachen…hoe die man daar stond, in zijn nakie en wat hij deed”. De dame in kwestie doet de handeling na van de man.
“Oh wat erg”, riep ik nog heel naïef en sla mij handen voor mijn ogen.
Tot mijn stomme verbazing hoor ik de dames zeggen: “Welnee joh, was weer eens wat anders en we hebben zoooo erg gelachen.” En weer klonk luidgelach door de zaal.
Langzaam maar zeker passeren korte stukjes film de revue. Ik schater net zo hard mee.
Mocht ik al denken dat er blosjes op de wangen zouden komen van de dames tijdens het vertellen van de film, dus niet alleen in geuren en kleuren, maar ook met gebaren, huh… dus niet.
Naar ik heb begrepen was zelfs de dame van over de 90 niet naar haar rollator gelopen en heeft de hele film uitgekeken. Er was trouwens niemand weggegaan…
Oké, op één na, die had het na 10 minuten wel gehad en is gaan breien, stoïcijns gezicht naar beneden en geen blik meer op het scherm.
Foutje bedankt, SW…😊
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 396 lezers Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.
1 Reactie
GEWELDIG HÉ wat zullen ze een plezier gehad hebben