MB: Wat zijn de gevolgen van het herroepen van de afkoopregeling?

MAASSLUIS | Regresrecht is een term die gebruikt wordt bij letselschade. Het is een recht om terug te kunnen vorderen wat u voor een derde partij aan kosten heeft betaald. Vaak zijn dit onkosten die noodzakelijkerwijs gemaakt moeten worden door toedoen van een derde partij.

De fractie Maassluis Belang bereiken geluiden uit de stad over de overeenkomst “afkoop regresrecht WMO 2018”. Enige tijd geleden heeft de raad via het griffie-nieuws over dit onderwerp ook een ingekomen stuk ontvangen (d.d. 9 november 2018). Nu is dit onderwerp erg technisch van aard en het is niet direct duidelijk wat deze overeenkomst betekent voor Maassluis.

Hier vind u de INGEKOMEN BRIEF

Een citaat daaruit:

“De Overeenkomsten Afkoop WMO Regresrecht 2015, 2017 en 2018 tussen VNG en Verbond van Verzekeraars, waaraan uw gemeente, via een handtekening van VNG-directeur en van uw college van B&W, bewust hebt deelgenomen en nog deelneemt. Deze overeenkomsten zijn landelijk tussen VNG en Verzekeraars, en lokaal tussen VNG/VvV, nooit rechtsgeldig tot stand gekomen. Deze 3 Overeenkomsten zijn daarmee per direct en met terugwerkende kracht, vernietigd. Zij worden geacht nooit te hebben bestaan.”

In het kader van het reglement artikel 51 stel de fractie van Maassluis Belang een aantal vragen:

1.  Kunt u in begrijpelijke taal voor ons en de Maassluise inwoner uitleggen welke financiële gevolgen deze overeenkomst eventueel kan hebben. Dit zowel voor de gemeente als voor een eventuele eigen bijdragen voor  burgers die een WMO aanvraag doen?
2. Hebt u in beeld op hoeveel inwoners van onze stad deze regeling betrekking heeft.
3. Kunt u de rol van VraagRaak in dit proces aangeven.

VAN DE REDACTIE

Het is een mistige tekst die niet uitlegt waarover het gaat. Gelukkig legt het Verbond van Verzekeraars op haar eigen site nader uit wat de essentie is

Het Verbond van Verzekeraars heeft besloten om de Wmo-overeenkomst afkoop regresrecht met de Vereniging van Nederlandse Gemeenten na 2018 niet te verlengen. Met de overeenkomst is er de afgelopen vier jaar jaarlijks één moment waarop de aansprakelijkheidsverzekeraars gezamenlijk de regreskosten betalen aan gemeenten voor Wmo-voorzieningen.

Uit nieuwe inzichten blijkt dat slachtoffers, waarbij een andere partij aansprakelijk is voor de letselschade, wel gewezen mogen worden zich tot het Wmo-loket van de gemeente te wenden, maar daartoe niet verplicht kunnen worden. Hiermee vervalt voor de verzekeraars een belangrijke voorwaarde van de overeenkomst. Gemeenten kunnen de kosten die zij maken voor Wmo-voorzieningen voor ongevallen na 1 januari 2019 zelf verhalen op aansprakelijkheid verzekeraars.