Gerrit van Dijk

Toen we onze ogen weer openden, merkten we dat we teveel kleding aan hadden… en dan die collega die wel heel weinig onder zijn toga aan had.

Onderweg van en naar Oostenrijk reden we door Duitsland en daar heb ik ze links en rechts laten liggen. Niet alleen grote domkerken en kathedralen, maar ook kerken die deel uit maken van een bijzondere categorie.

Thuis is het 3-1 voor de houtblazers. De klarinet, hobo en saxofoon hebben allemaal een riet in het mondstuk en dat maakt ze tot ‘hout’instrument. Naast de vier blazers woont er ook nog een slagwerker in huis om het plaatje compleet te maken.

In dat geval zou ik nu helemaal opgaan in het circus van de presidentsverkiezingen. Hoewel ik ook hier dagelijks een flinke dosis Trump en Clinton krijg voorgeschoteld.

Ben ik nu een zwartkijker die direct roet in het suikergoed strooit als ik dit soort gedachten uit?

Ik denk van wel, maar anderen die in deze stad wonen denken daar anders over. Ik weet het, maar wennen wil het niet.

Dat mag op zondag na de kerkdienst. Maar het kan ook door de week bij het boodschappen doen of tijdens een kop koffie op een terras of met een biertje in de kroeg…

Het is een uitdaging om een goede relatie te vinden tot de Letse Orthodoxe Kerk, die deel uitmaakt van het patriarchaat van Moskou. De mensen hebben soms last van de verschillen.