Patricia van Lingen

Met een vergrootglas bekijken wat er dan in de mini wereld plaatsvindt zou te vergelijken zijn met het kijken naar een horror film. Die details zouden we niet mee willen geven aan jonge kinderen.

Hoe belangrijk een veilige omgeving is om te praten, heeft ze ervaren met een vriendin van haar zusje. Ze had een poging gedaan om zelfmoord te plegen door een grote hoeveelheid pillen in te nemen.

Mijn focus was gericht op op ons plastic probleem. De intense gevolgen voor het rijke leven onder water zijn enorm! Nu realiseer ik me dat onze invloed nog groter is en tot grotere hoogten reikt.

Als baby’tje werd hij zwaar ondervoed en uitgedroogd bij haar gebracht, hij moest vechten voor zijn leven maar met haar zorg en liefde kwam hij er bovenop. Tot het ongeluk heeft ze hem een kort maar liefdevol leven kunnen bieden.

Het is zomer… een voetpad volgt zijn weg door het bos. Aan zijn linker en rechterzijde bekleed door vele prachtige bomen. Iedere boom heeft daar ergens zijn plek ingenomen. Diepgeworteld in de grond staan ze daar door weer en wind hun mannetje.

Hou ook op met zo streng voor jezelf te zijn. Je bent goed genoeg! Je hoeft aan niemand iets te bewijzen. Oh en wat wordt dit een mooi jaar voor jou zeg!

De onzelfzuchtige compassie van de verzorgers lijkt in ons allemaal iets wakker te maken. Dankbaarheid, bewondering, respect.

Onze situatie nu dwingt ons ergens om terug te gaan naar onze kern, we worden op onszelf teruggeworpen. En wanneer we leven in isolement betekent dat ook dat de ruis verdwijnt. De ruis van het jezelf voorbij lopen… er moet zoveel.