Gemeenteraden kenmerken zich vaak door de aanwezigheid van een meerderheid van grijze, blanke, mannelijke raadsleden, zo ook helaas de gemeenteraad van Maassluis. Niet dat ik iets tegen deze groep heb, integendeel, ik kan het heel goed vinden met mijn oudere mannelijke collega’s! Maar het zou nog interessanter worden als de gemeenteraad een betere afspiegeling was van de samenleving: zowel jong als oud, mannen als vrouwen en een groot palet van culturele achtergronden.

Met enige trots kan ik vertellen dat de ChristenUnie de meest geëmancipeerde partij is van Maassluis! We hebben een gelijke verdeling tussen mannen en vrouwen en ook in leeftijd is onze partij in evenwicht. Wat de ChristenUnie helaas wel mist, is culturele diversiteit; de stad bestaat tenslotte uit mensen uit alle windstreken en dat zou ik ook graag in onze partij terug zien. Andere partijen doen het wat dat betreft beter en dat waardeer ik heel erg. Toch zijn de verhoudingen niet in balans. Er zijn maar een paar vertegenwoordigers met een andere culturele achtergrond en dit zijn ook weer allemaal mannen. Ook wordt slechts 5 van de 23 zetels door vrouwen bezet en zijn van de 11 steunraadsleden er maar 3 van het vrouwelijk geslacht.

Waarom is de meerderheid van de gemeenteraad eigenlijk man, blank en grijs? Dat antwoord is eigenlijk redelijk eenvoudig: blanke, grijze mannen hebben tijd voor én interesse in de gemeentepolitiek. Dit is een gouden combinatie, want beide aspecten zijn nodig om (steun)raadslid te kunnen zijn. Ook zijn dit elementen die vaak ontbreken bij burgers: de één is geïnteresseerd, maar heeft geen tijd, de ander heeft tijd, maar besteedt dit liever aan iets anders en weer een ander is druk en zou als hij tijd over zou hebben dit echt niet aan de gemeenteraad besteden.

Dit laatste kan ik me erg goed voorstellen, want wie wil er tegenwoordig nog zijn kostbare tijd en energie in het gemeenteraadswerk steken? Het imago van de raad is tenslotte niet echt flitsend en vernieuwend. De raad kent een formele en gevestigde cultuur en hierbij horen vaste patronen, standaard procedures en een formele sfeer. Een deel van de raadsleden en wethouders zijn, zonder dat ze het misschien zelf weten, vastgeroest in de tradities en formele structuren. Het verbaast mij soms dat dat sommige problemen die al jarenlang spelen, genormaliseerd zijn.

Ik wil een voorbeeld geven van een recente commissievergadering. Een jong raadslid was vol verbazing over een bepaald probleem en hij was van mening dat anderen zich hier toch ook zorgen over moesten maken. De instemming die hij vroeg bij de andere raadsleden kreeg hij niet publiekelijk. Naast mij hoorde ik de oudere raadsleden zeggen: ‘Ja, dat probleem is al zo oud, daar hebben we al vaker geprobeerd verbetering in te krijgen.’ Ik was stomverbaasd en dit is zeker niet de eerste keer dat ‘oude’ problemen voor lief worden genomen. Ik vraag me dan echt af of ik over zoveel jaar ook niet meer durf om mijn mond open te doen of erger nog, dat ik stom geslagen ben doordat er toch niks verandert.

In mijn omgeving vragen mensen zich af wat ik als enthousiaste, jonge moeder, die af en toe best opstandig kan zijn, te zoeken heb in de ietwat saaie gemeentepolitiek. Om eerlijk te zijn heb ik het antwoord op deze vraag ook nog niet, maar ik geloof dat de tijd me dat zal vertellen. Ondertussen houd ik me dan maar vast aan de volgende tekst:

Laat uw enthousiasme niet bekoelen, maar laat u aanvuren door de Geest en dien de Heer. Wees verheugd door de hoop die u hebt, wees standvastig wanneer u tegenspoed ondervindt en bid onophoudelijk.” (De Bijbel, Romeinen 12

Ik weet wat me te doen staat en probeer me zo goed als het kan in te lezen en in te leven in alles wat er speelt in de stad om zo wellicht het verschil te kunnen maken. Wel hoop ik dat de komende jaren nog meer jonge en vrouwelijke en allochtone mensen hun interesse tonen voor de gemeentepolitiek om het stoffige imago van ‘de club van blanke grijze mannen’ te veranderen. Wie weet kunnen we dan over vier jaar de club een andere naam geven!

P.S. De meeste vergaderingen zijn op dinsdagavond en openbaar, dus als je nieuwsgierig bent naar hoe het er aan toe gaat in de gemeenteraad, kun je altijd komen kijken! Voor de agenda kijk op www.maassluis.nl en klik op ‘gemeenteraad’.

Marian de Jong

Marian de Jong

Marian de Jong-Klein | Coördinator Stichting Present Maassluis | Bestuurskunde | Moeder | Dinsdag columist 2014-2018 | Gastcolumnist

4 Reacties

  1. Martijn van Leerdam
    15 november 2014 at 14:24

    Ik ken wel wat christenen van allochtone afkomst in Maassluis, met name uit Irak. We hebben regelmatig bijbelstudies en gebedsavonden met hen in de Immanuelkerk. Er zitten zeker getalenteerde mensen bij.

    • Marian
      15 november 2014 at 14:29

      Martijn, dat zou geweldig zijn! We zijn altijd op zoek naar mensen die betrokken willen zijn bij de politiek. Gooi het eens in de groep zou ik zeggen, ze mogen contact met ons opnemen!

  2. 14 november 2014 at 10:12

    Dit Is Met Name Heel Erg Stug,
    ’n Onvervalst(e) Ezelsbrug(getje)

    Het wordt in de volksmond Ezelsbrug,
    maar De Dubbele komt ook vaak t(e)rug.
    Een Werd Twee Miljoen,
    Was Wat Aan Te Doen
    De Bietenbrug OVER Onze Rug.

  3. Jelle
    11 november 2014 at 09:07

    Ik ben het helemaal met je verhaal eens, sprak deze grij(n)zende blank man