Column: Koffie

Ik hou van koffie. Zo, het is eruit. Ik drink ook graag en veel koffie. Hoewel veel, de een zal het veel vinden en de ander misschien juist niet, maar ik drink eigenlijk de hele dag door koffie. Ik begin daar rond een uur of negen (ochtend) mee en stop ook meestal om een uur of negen (avond).

Als kind mocht ik geen ‘echte’ koffie van mijn moeder maar wel oploskoffie met veel melk en suiker. Ik vond dat toen enorm lekker maar de suiker heb ik op een gegeven moment weten te bannen. Koffie zonder suiker is veel lekkerder. De melk, die drink ik graag opgewarmd en dan geen koffiemelk maar gewone halfvolle melk. Het liefst drink ik koffie verkeerd.

Nu heb je tegenwoordig speciale koffiewinkels, coffee catering en baristas. Voor thuis kun je kiezen uit vele mogelijk vormen, filterkoffie, cupjes, pads, espresso uit hele dure en wat minder dure machines. Koffie drinken lijkt wel een soort hype te zijn, het nieuwe witte wijn drinken zeg maar.

En dan te bedenken dat koffie eigenlijk van het woord qahwa afstamt dat ‘geeft sterkte’ of ‘macht’ betekent. Een drankje dat je door zware tijden loodste, als je lang door moest halen, nachten achter de boeken zat om te studeren, je wakker houdend tijdens langdurige en soms saaie activiteiten.

Volgens mij is dat ook waarom er bij vergaderingen altijd koffie wordt geschonken, om iedereen scherp te houden. Nu lijkt het er echter op dat het een modedrank aan het worden is, waarover je net zo mag praten als over wijn, de afdronk, het aroma, de boon (belangrijk!), de crème laag, de machine waarin het gezet is.

Persoonlijk heb ik daar niet zoveel mee, koffie is voor mij een lekker drankje dat ik de hele dag kan drinken zonder dat ik er last van krijg of dat iemand er moeite mee heeft. En dat is ook wat waard.