Op donderdagavond is het altijd een genoegen om door de Maassluise Courant, de Schakel te bladeren. Natuurlijk kijk ik eerst naar de bladzijde waarop wordt meegedeeld wie ons ontvallen zijn. Ik heb die gewoonte overgenomen van mijn schoonmoeder en Mrs. S. die “op de hoogte” wilden blijven. Ook deze keer kwamen mijn eega en ik weer namen tegen van Maassluizers die we kennen maar nooit meer zullen zien. Soms gaan er mensen heen die de honderd al genaderd zijn, dat is vervelend maar daar kun je de baker niet de schuld van geven. Volgende week staat er een annonce van een Maassluise die veel te vroeg van ons is heen gegaan. Dat is wel even slikken voor mij om maar te zwijgen van de directe achterblijvers.

Vervolgens kijk ik naar de berichtgeving over de politiek; soms is dat leuk en soms verbaas ik mij over de wijze waarop iets wordt weergegeven. Deze keer viel mij de berichtgeving over de begroting 2014 op, die door het college van B&W aan de pers werd gepresenteerd. Nu ken ik die begroting toevallig en daardoor viel het mij op dat dit bericht door knippen en plakken aan het papier van de Schakel is toevertrouwd. Als de schrijver van dit stuk per woord wordt betaald, dan is dit een schoolvoorbeeld van efficiëntie.

Tijdens het bladeren stond op de achtergrond Nieuwsuur op de Televisie aan en daar was Ed Nijpels de situatie en de problemen rondom de eerste kamer aan het duiden. In de eerste kamer zitten nogal wat mensen die twee petten op hebben. Volgens de journalist en vele Nederlanders, is dit erg dubbel. Vooral dat ze straks bij een stemming met de ene pet voor zijn maar met de politieke pet op tegen. Hoe leg je dat uit? Dat is simpel volgens de VVD coryfee Nijpels, ze kunnen dat gewoon goed scheiden.

Dit twee petten verhaal bracht mij samen met een foto in Schakel bij een ander afscheid. Justin Doekhi volgt Amar Ramadanovic op als steunraadslid voor D66. Amar een jongeman die ik met veel plezier heb zien acteren in de raad, vooral de discussies tussen Amar en wethouder Eitjes over de plaatselijk financiën waren een lust voor oog en oor. Ik ben geen financieel specialist maar boekhouden lijkt me toch tot op zekere hoogte een exacte wetenschap maar de heren waren het zelden eens over de wijze waarop om werd gegaan met weerstandvermogen, reserves en wat dies meer zij. Helaas hij is niet meer, hij moest afscheid nemen.

Amar heeft na zijn cum laude afstuderen een baan gevonden bij een bedrijf dat hem niet toestaat om gemeenteraadslid te zijn. Er zou een conflict tussen belangen op kunnen treden. Jammer dat deze “roomser dan de Paus” houding bestaat. Je hebt mensen nodig die van de hoed en de rand weten, die kunnen ons een stap verder helpen. Volgens Ed Nijpels geen enkel probleem maar het land dreigt onbestuurbaar te worden door versnippering onder de kiezers en leden van de 1ste kamer die de politieke pet opzetten.Doordat Justin Amar opvolgt zien we wel een leuke foto in de Schakel. De gemeenteraadsleden op de achtergrond staan erbij alsof ze in muurtje staan op een voetbalveld; een tikje angstig met de handen voor de edele delen.

Gelukkig is dat maar een tijdelijke houding want tijdens het debat over het bestemmingsplan voor de Kapelpolder ging men stevig in de aanval. Ook dat was in de Schakel te lezen op een manier die niet met knippen en plakken tot stand is gekomen.

Dat leest toch een stuk prettiger!

Aad Solleveld

Aad Solleveld

Aad Solleveld

Columnist 2014-2016 | Gemeenteraadslid voor Maassluis Belang | Speaker bij Excelsior Maassluis | gastcolumnist 2018- 2022