Jan de Visser

Rustig dwarrelen de vlokjes naar beneden, elk met een briljant idee voor de toekomst. En er zijn héél veel sneeuwvlokjes! Er is nog van alles mogelijk. Ik laat ze op me inwerken, ze smelten al zodra ze mij aanraken. Mijn gedachten nemen een hoge vlucht. Moet ik? Zal ik? Ze razen door mijn hoofd …

Als we het er over eens zijn, dat slavernij en alles wat daarbij hoort, een inktzwarte bladzijde in onze geschiedenis is, waarom zijn we er dan zo op gebrand om de uitlopers van die zwarte bladzijde tot cultureel erfgoed te verklaren? Waarom zouden we degenen die wél de last van het verleden meedragen en maar niet kunnen afwerpen, blijven dwarszitten met dat erfgoed?

Ik heb geen statistische gegevens bij de hand, maar ze zouden zo maar eens gelijk kunnen hebben. Kortom, ga je eigen gang, knuffel bij tegenwind, en leef zoveel mogelijk buiten.

Vanaf 2018 is het mogelijk dat alle veiligheidsdiensten in Amerika kunnen nagaan, wanneer jij in de Koningshoek je boodschappen deed, en waar je daarna naar bent toegegaan.

Er heeft zich aan de Govert van Wijnkade een dramatisch voorval afgespeeld. Ik adviseer mijn cliënten zo weinig mogelijk, het liefst niets te zeggen.

Als jij je plastic op de parkeerplaats achter de Koningshoek aanbiedt, denk je daarmee goed werk te doen. Dat geldt ook voor de andere plaatsen waar je gescheiden afval kwijt kunt.
Ja, Ja… wij zijn het geloof daarin aan het kwijt raken, want …

En ik ontwaar daar altijd iets van de jonge mens die in een bejaard lichaam woont. Niemand wil dat eigenlijk.

Als aan de arme mensen een gedeelte wordt kwijtgescholden, moeten de rijkeren meer betalen. En dat moet stoppen. Arme mensen mogen geen kwijtschelding krijgen, omdat rijke mensen anders teveel betalen. Dát staat er …