column nr 1

Het is nog donker en stil in huis als ik mijn ogen open. Iedereen slaapt nog, het zal nog wel vroeg zijn bedenk ik mij. Zachtjes sluip ik mijn bed uit. In de huiskamer tilt Gaya de hond vanaf haar kussen haar ene ooglid op en volgt glurend door haar wimperharen mijn bewegingen.

Ik open de terrasdeur en ga naar buiten, direct gevolgd door Gaya die zich eerst met een soort zucht lui en lang uitrekt. Ik pak een tuinstoel en als ik ga zitten, ploft Gaya naast me neer en legt haar kop op mijn schoot. Het is aangenaam zacht qua temperatuur. Ik kijk om me heen en zie niets anders dan bomen, omhuld door een vage ochtendnevel.

Wat is het hier prachtig, zo midden in het bos. Het lijkt precies op de ansichtkaart die ik bij de receptie heb gezien, De Veluwe op z’n mooist.

Ik dacht toen nog: “Ja, ja, echt nep!” Maar hier en nu is niets nep, hier en nu is alles écht… Ik luister een tijdje naar de intense stilte, die dan plotseling wordt doorbroken door een specht die fanatiek op een boomtak niet ver va n mij vandaan begint te roffelen. Een wonderbaarlijk gezicht! Wat maakt dat beest zich druk, zo vroeg al.

Dan spitst Gaya haar oren en als ik haar blik volg richting een struik donkergroene varens, bespeur ik twee puntige oortjes. Juist op dat moment doet de ochtendzon een poging om door te breken. Tussen de groene takken en donkere stammen vallen de zonnestralen schuin op het bospad. De nevel kringelt mysterieus in de stralen en het lijkt alsof er ieder moment iets bijzonders kan gaan gebeuren. Dat is ook zo, want vanuit het bos verschijnt inderdaad heel voorzichtig een klein konijntje, dat precies daar gaat zitten waar de zonnestralen de grond raken. Konijn in de schijnwerpers, wat een schitterend schouwspel.

Meteen word ik me de hele situatie van het moment bewust. Ik kan het gevoel alleen niet omschrijven, misschien is dit wel wat ze noemen een Mindful Moment. Zomaar heel even kunnen genieten in je eentje van al het moois om je heen, terwijl je helemaal nergens aan denkt, alleen maar ziet en niets hoeft te zeggen…

 

 

Bonnie Groenewout

Bonnie Groenewout

Bonnie Groenewout | Door ziekte gaan bloggen wat tot de passie "Schrijven" heeft geleid | www.botikt.blogspot.nl | V/H begeleider van jongvolwassenen met Autisme Spectrum Stoornis | Dansstudio

1 Reactie

  1. Aad Rieken
    1 augustus 2017 at 08:17

    ”Bonnie In Het Groene-Woud!”