Column: “PVV of Denk?”

Dit weekend ging het mis… Roos was jarig en ik had gewoon even geen tijd voor hem. Veel te druk met taart en andere hapjes, daardoor ben ik hem helemaal vergeten eten en aandacht te geven. Twintig dagen heeft hij onderdeel uitgemaakt van mijn leven en dan krijg je het bericht: helaas, Jesse heeft het niet gered maar goede nieuws is, je kan het nog een keer proberen.

Met mijn leerlingen ben ik bezig met een project over de verkiezingen. Als onderdeel daarvan konden ze bonuspunten verdienen als ze hun kamergotchi langer in leven konden houden of meer punten behaalde dan ik. Als ze op 15 maart nog leefden kregen ze allemaal de bonuspunten. Het aantal dagen en punten is nu bekend, voor ons wel. Maar wat gaat er na 15 maart gebeuren?

Behalve de kamergotchi hebben we ook de programma’s van de verschillende partijen vergeleken en sommige leerlingen keken met mij naar de debatten op tv. Wel op hun eigen bank of vanuit hun eigen bed gelukkig. Bij het nabespreken komen er heel veel verschillende meningen en verhalen naar voren. Verhalen waar ik af en toe best even over na moest denken; verhalen waar je iets mee moet in je les en verhalen waarvan ik denk: “dit heb ik even niet gehoord”.

Een paar voorbeeldjes: een leerling die van origine niet uit Nederland komt, wil met ons delen dat haar vader twijfelt tussen de PVV en Denk. Ik check het nog even want ik vind het een vreemde twijfel. Ze legt uit dat het hem eigenlijk niet uitmaakt wie het hier voor het zeggen krijgt als hij maar terug kan naar zijn eigen land.

Een andere leerling raadt mij aan op 50+ te stemmen. Hij heeft vragen op de advieswebsite ingevuld en een stukje van het lijsttrekkersdebat gekeken, hij vindt Krol een grappige man en ja, niemand wil toch langer werken?

Laat het hoofdstuk waar we mee bezig zijn nu net gaan over Sociale Zekerheid mooi om even op door te gaan. Een aantal meiden krijgt een discussie met twee heren in de klas over de PvdD. “Het is toch heel raar dat ze aan die mevrouw vragen welke lijsttrekker ze het leukste vindt!” Ik ben het helemaal met de meiden eens. De heren niet, die zijn voornamelijk geïnteresseerd in wie de meiden de leukste lijsttrekker vinden. Jesse Klaver scoort goed, de rest vinden ze saaie grijze oude mannen. Misschien is dat ook wel zo.

Als laatste vroeg ik ze op wie ze zouden stemmen. Ik had verwacht dat ze na onze gesprekken en lessen wel een idee zouden hebben welke partij ze zouden kiezen maar de meesten zeggen: “Nou mevrouw ik zou gewoon niet gaan, wat heeft het voor zin”. Gelukkig had ik een blokuur en heb ik hier nog een half uur met ze over kunnen praten. Hopelijk denken ze daar nog eens aan als we in 2021 weer naar de stembus gaan en zij allemaal stemgerechtigd zijn.

Maar voor nu! Of u nu kiest voor de optimist, realist of zich laat leiden door slogans als “samen vooruit” of “nu vooruit”, het maakt mij niet uit als u maar kiest!