Column: Respect

Bea’s column plaatsen wij een weekje eerder dan volgens het schema, omdat de columnist van dienst nog geen kopij heeft [ red.]

---

Op het moment dat ik dit zit te schrijven zijn de verkiezingen nog niet geweest, als u het leest wel. Ik houd mijn hard vast. Hoeveel respect zal getoond worden voor de kiezers, opponenten?
Ook het woord respect wordt op verschillende manieren geïnterpreteerd, respect in de zin van ontzag hebben voor, zoals vroeger voor oom agent, dat verdween hier toen hij je beste kameraad werd. Respect is ook waarderen, zoals ik het kabinetsbesluit waardeer om nu eindelijk eens de rug recht te houden in de – wat inmiddels – de ‘Turkenrel’ is gaan heten.

Afgelopen week was er ook irritatie in de Vertowijk. We zijn inmiddels gewend dat bepaalde medelanders, als ze feesten dat erg luidruchtig doen. Op zich niet erg, dat is respect hebben in de vorm van accepteren, zelfs als het erg hard en erg laat wordt en er ook nog luidruchtig afscheid genomen wordt. Maar er zijn grenzen vind ik persoonlijk, omdat het van beide kanten moet komen, dat is begrip/respect hebben voor ander mans gevoelens/meningen.

Afgelopen zaterdag was er – schuin tegenover elkaar – een sterfgeval en een feestje, de meningen waren verdeeld, dan vind ik dat de feestenden best het geluid mogen dempen uit respect, medeleven, fatsoen voor de buren die van slag zijn door het sterfgeval van een goede buur. Feesten, ziekte (2 huizen verder is er ook een zeer zieke buurvrouw) dood, alles hoort bij het leven maar mededogen is toch de basis van een samenleving, begrip, acceptatie, respect, helaas zijn degenen die vaak respect roepen zelf nogal eens respectloos, kijk naar Rotterdam. Demonstreren? Prima, democratisch recht, maar dan wel zonder andermans eigendommen te vernielen a.u.b. Ook het kabinet heeft het over normen en waarden en respect en dan het referendum negeren en Wilders bij voorbaat uitsluiten? Hoe ondemocratisch kun je zijn.

Bij mij viel ineens het kwartje toen ik las in de Telegraaf wat democratie betekent in bv een land als Turkije, of Egypte, democratie aldaar is stemmen, maar de winnaar is dan de baas en de rest moet zijn mond houden, zo was het (stammen, clans, -ook trouwens vroeger voor de Romeinen bij de Germanen). En zo is het nog steeds in de islamitische landen, overal, kijk naar Syrië, Turkije, ze hebben ook geen moeite met ontslagen, sluiten en/of oppakken van journalisten, rechters etc.

Syrië laat het overduidelijk zien en ook Irak, na Saddam, soennieten niet meer de baas, voilà ze stichten ISIS.  Je wilt je machtspositie terug, want dan maak je de dienst uit!. Assad, bestookt zijn tegenstanders, die elkaar hetzelfde aandoen, moorden, uithongeren etc want de strijd is nog niet gestreden! Nu ben ik geen nummeroloog maar het zou boeiend zijn eens uit te zoeken wat jaartallen betekenen. Want wat betreft eeuw zitten de mohammedanen daar wat bij ons de middeleeuwen waren, donkere middeleeuwen zelfs. Vaak zorgen politici ook voor afleiding van de problemen in eigen land door de aandacht daarvan af te leiden en zo weer het wij-en-zij gevoel (nationalisme, zo u wilt te verstevigen,). Zo ook nu.

Over dat gevoel en respect gesproken: ik ben vorige week naar een optreden geweest van mijn jongste kleinzoon, barst uit mijn voegen van trots en bewondering.
Niet mijn soort muziek, maar heb met bewondering gekeken naar “mijn” drummer! Mooi? Nee, knap? Technisch bijzonder knap, dat was ook aan het publiek te merken, hoewel het erg wennen is als je met oordoppen naar muziek gaat luisteren en ik had ook nog een koptelefoon op (zoals klussers hebben tegen gehoorbeschadiging). Heavy Metal, ik was geregeld bang dat zijn stokken uit zijn hand zouden vliegen, en dan net als de cowboys met pistolen deden, deed hij tussen het slaan door met de stokken, bizar. Maar de sfeer? Geweldig hoe vreemden daar praten alsof je elkaar al

jaren kent, oma een zitplaats boden en zelfs dat mens met de koptelefoon op de foto zetten, gewoon omdat ze het leuk vonden dat er een babyboomer zat. Was het overal maar zo, ook binnen de band, een team, 2 polderjongens en 2 met andere roots, ook 1 met een Turkse naam, die helpt gewoon de drummer met op- en afbouwen, rustige beleefde jongen, allen werken en studeren nog. Ik moest een traantje wegpinken toen ik eraan terugdacht hoe in datzelfde Rotterdam in dit weekend juist die ellende uitbrak.

Prof Smalhout zaliger zei het al Nederland is gek geworden, in alle politieke discussies zijn de partijen het roerend eens, het moet anders, maar oplossingen worden niet genoemd. Veel zwevende kiezers, is dat zo? Of is men (nog) bang om niet policor genoeg over te komen?  [politiek correct  / Red. ]

Discriminatie? Vele allochtonen zouden zich hier niet meer thuis voelen, waarom niet? De meeste mensen in de bijstand of WAO zijn geen autochtonen, dus waar is het respect van degenen die hier een beter leven hebben dan in hun vaderland? Je vangt mensen (tijdelijk) op – ook financieel – maar als de groep die niet bijdraagt wel klaagt en zelfs eist, dan zakt de solidariteit! Iedereen heeft het over recht, de andere kant is plicht, die wordt maar al te vaak vergeten. Gelukkig zijn er ook andere Turken, zoals de vriend van mijn kleinzoon, en de jonge man uit het hierbij gevoegde filmpje.

FORZA! is en blijft voor een realistische zakelijke aanpak, vrije meningsuiting met respect, gelijkwaardige burgers, die samen werken letterlijk en figuurlijk aan het behoud van deze vrije samenleving en respect voor de normen en waarden van Nederland hebben en tonen. Nog even voor de christenen onder u: in de Bijbel staat dat men wat aren op de akker moet laten liggen voor de vreemdeling in uw land. Ergo, het hoeft niet allemaal gratis en op een presenteerblaadje aangereikt te worden toch?
Trouwens vindt u het niet heel vreemd dat GEEN ENKELE partij, DENK heeft uitgesloten?

Ik hoop dat u allen bent gaan stemmen en hebt gedacht aan wat men in het vliegtuig adviseert, ZET EERST ZELF HET ZUURSTOFMASKER OP ANDERS KUNT U STRAKS ANDEREN OOK NIET MEER HELPEN.