Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Als wij echt met de handen in het haar zitten omdat columnisten niet (kunnen) aanleveren, dan was hij destijds onze laatste reddingsboei. Omdat we nu ook onthand zijn grijpen we terug naar een gouwe ouwe uit december 2017. En wat voor één!
De columnist wilde destijds kennelijk zijn gal spuwen met aan het slot een goedmakertje. Tot onze grote schrik is deze column nog super actueel.
De redactie
Het is december 2017. Ik kijk met tussenpozen naar de gang van zaken bij de gemeenteraad: zowel in de raadszaal als via internet. Ook volg ik de berichtgeving en af en toe stuurt iemand mij een link naar de documenten die besproken worden in de raad. Dat is goed voor de beeldvorming over hoe het spel in de poppenkast wordt gespeeld.
En een poppenkast is het.
Schuiven met de poppetjes
Wie net als ik al tientallen jaren de raad vanaf een afstand volgt, ziet merkwaardige bewegingen op het personele vlak: VSP, MB en nu ook Forza blijken een opvangplaats voor teleurgestelde socialisten en liberalen.
Of zijn het opportunisten?
Geregisseerde poppenkast
Ik blijf het merkwaardig vinden dat er in de raadsvergaderingen sinds het tijdperk ‘Koos’ zo een strak protocol geldt voor vergaderen en debatteren.
Je ziet alleen de fractieleiders aan het woord. Alsof zij alle thema’s in detail zouden kennen. Er wordt veel in de eigen achterkamer voorbereid en daarna wordt een tekst voor zowel de eerste als de tweede termijn van spreken voorbereid.
Je merkt dat makkelijk op als je eenmaal goed oplet. Een spreker kent dan zijn/haar tekst onvoldoende en tijdens het hardop voorlezen van het partijstandpunt – men is immers altijd heerlijk eensgezind, dat vooral. Let ook eens op de merkwaardige intonatie, de voorleestoon, het struikelen over de tekst, het regelmatig hakkelen, de spreker die niet meer snel in de ‘eigen’ tekst kan terugvinden waar iets staat. Het zijn allemaal signalen dat de raadsleden niet heel vaardig zijn in het voeren van een debat.
Zei ik debat?
Debat als kunstje
Er wordt onder het mom van ‘debat’ aan iedere fractie spreektijd gegund, er wordt af en toe geïnterpelleerd (onderbroken), maar een echt debat is er niet. Ook niet als de partijen het feitelijk met elkaar eens zijn en gezamenlijk B&W trachten bij te sturen. Er ontstaat nooit vuurwerk, laten we zeggen. Het zijn allemaal über correcte en daarmee doodsaaie vragen en onderbrekingen die op de eerste de beste zondagsschool (bestaan die eigenlijk nog?) nog geen moment voor reuring zouden zorgen. B&W vindt de problemen vaak “net zo vervelend en onaanvaardbaar”.
Mag ik een teiltje?
Zo blijft de indruk achter dat er kunstmatig een tegenstelling is omdat er nu eenmaal in het duaal stelsel een controlerende taak richting B&W is voor de raad. Ik ben benieuwd of onze raad ook deelnam aan het recente onderzoek van de NOS …
Het spel gaat op de wagen
Het zal mij niet verbazen als er straks weer partijleden overstappen naar een andere partij. Of verkozenen die hun voorkeurstemmen niet nakomen en genereus de zetel aan een ander laten. Ik gok erop dat de lijsttrekker van de VSP terugtreedt, dat de lijstduwer van de PvdA bedankt voor zijn zetel. Daarnaast zijn er zoveel jonkies verkiesbaar dat ik mijn hart vasthoudt over het komend aantal onervaren raadsleden. Dan krijgt B&W het óf heel makkelijk óf verdraaide moeilijk.
Wat willen ze nu helemaal?
In wezen willen ze allemaal hetzelfde:
- Veiligheid: een utopie sinds alles is op geschaald naar een veiligheidsregio, waarin niemand meer blauw op straat tegenkomt, aanrijtijden oplopen en assistentie altijd uit naburige steden wordt gehaald
- Geen gezeur over / door de oudjes. Babyboomers vormen immers binnenkort de grootste groep inwoners in deze slaapstad.
- Financiën: het geld uitgeven aan woningbouw en infrastructuur (asfalt, stenen, bomen en lantarens)
- Cultuur & sport zijn belangrijk, dus geef het volk brood en spelen. We horen niets meer over die tonnen voor het theater.
- Toerisme krijgt een boost. Het stadshart staat op omvallen. Het oude centrum plus haven moet ten koste van veel geld worden opgepimpt, want oh. al die toeristen.
Toerisme?
Ze vergeten dat iemand die werkt weinig vrije tijd heeft en waarom zou hij/zij dan uitgerekend naar Maassluis gaan? Misschien al die babyboomers die op hun centen zitten? Die komen hoogstens naar de Furieade.
De Furieade bestaat al zolang en is verworden tot een volksfeest waar vooral op zaterdag buitenstaanders op goedkope meuk afkomen. Daar heeft de Binnenstad weinig aan te winnen. De scheepvaart is verworden tot een randverschijnsel. Bovendien – dat hoorde ik onlangs – is de organisatie van heel die braderie in handen van een bedrijf dat niks met Maassluis te maken heeft… Weten we gelijk waaraan dat geld wordt besteed: niet aan de lokale economie.
Is er hoop?
Dat je dat nog vraagt.
Deze stad bestond 330 jaar uit twee rijtjes huizen langs de vlieten en haven plus wat huizen op de Hoogstraat. Er zijn weinig hoogvliegers voorgebracht. Het Psalmenoproer zetten ons op de kaart: Sluizers wilden heeeel traaaaag hun psalmen blijven zingen. Dát is onze lokale geschiedenis: een voetnoot in de annalen van de kerk.
Deze stad die erin slaagt om voor vrijwel elke project te veel geld uit te geven ten opzichte van de begroting. Er zijn weinig rekenwonders. Deze stad die zich door Rotterdam al jaren laat piepelen. Er zijn geen stevige politici. We hebben alleen mensen die inside-the-box wat voorstellen.
Laten we daarom vooral ons eigen straatje proberen schoon te houden, want de Hoekse Lijn komt straks met een mooi lijk-uit-de-kast, hoorde ik bij toeval vorige week van een medewerker … Als dat echt waar blijkt, moeten wij nu niet al te veel boter op ons hoofd nemen.
En toch houd ik ontzettend van Maassluis. Je moet de dingen wel gescheiden zien.
Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 401 lezers
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.