Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel?
Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke boodschap de columnist – mogelijk tussen de regels door – aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan.
Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Alles gaat eraan. Ofwel: alles gaat voorbij, vervalt en wordt vergeten.
Je moet het zien om het door te hebben. Veel mensen leven alleen in het moment. Ik ken lieden die echt nul herinnering hebben aan hun jeugdjaren. De eerste twintig jaren van hun leven vormen een grote mistige massa. Dat is heus niet altijd omdat zij een beroerde jeugd hebben gehad. Ook hebben zij niet als een flatliner geleefd.
Is dat erg? Ik weet het zo net nog niet. Waarom zou je allerlei herinneringen met je meeslepen? In die eerste jaren word je gevormd. Wij zeggen thuis vaak: misvormd. Bovendien worden herinneringen altijd gedramatiseerd: veel rooskleuriger of veel beroerder dan de feiten waren. Dat komt door het brein nog volop in ontwikkeling is.
Eenmaal goed volwassen zijn ook onze hersenen en ons geheugen tot wasdom gekomen. Het gekke verschijnsel doet zich dan voor dat mensen ineens hoog nodig in de modus van “making memories” schieten. Het leven moet uitbundig gevierd worden, feesten in het weekend, concerten, exotische vakanties en meer. Ik vraag mij daarover af of het een inhaalrace is ter compensatie van “no memories” over hun jeugd.
Het antwoord daarop is niet eenvoudig te vinden. Misschien dat er sociale wetenschappers zijn die dit bestuderen, maar dan is zo een jarenlang onderzoek nog gaande.
Hebben we wat aan dat inzicht? Dat is een open vraag, maar wellicht komt de mensheid dan tot het inzicht dat er aan veel zaken en gebeurtenissen een betekenis wordt toegekend die niet echt positief bijdraagt en niet van waarde is. Immers alles gaat eraan. Kijk om je heen hoeveel er is veranderd in de afgelopen vijftig jaar. De zekerheden, veel opvallende, ‘belangrijke’ en de lelijke en de mooi dingen van toen zijn verdwenen. En ook de herinnering daaraan is al aan het vervangen. De geschiedschrijvers moeten zorgen dat die toenmalige werkelijkheid eerlijk en objectief wordt vastgehouden. Het zijn die lieden die voor ons bepalen wat belangrijk is om te onthouden en op welke wijze. Mijn ervaring is dat alles op den duur vertekend en ingekleurd blijkt.
Is bovenstaande een klacht van een senior? Ik denk dat het eerder een realistische kijk is op de vergankelijkheid van het leven. Zoals wij thuis zeggen: Alles gaat eraan. Ofwel alles gaat voorbij, vervalt en wordt vergeten. Vroeger of later. Zo ook die herinneringen. Graaf maar eens in je eigen geheugen: “Wat weet je nog van jouw examenfeest?” Het is maar een willekeurig onderwerp, maar toentertijd was het super belangrijk. Nu weet je er waarschijnlijk geen details meer over te vertellen.
Reageren?
… Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
◄ klik voor Publicatieschema columnisten
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 210 lezers
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.