Column(149): Lidl voetbalkaartjes, ergernis voor de klant?

Dus ik parkeer mijn fiets bij de Lidl en ga op afstand staan te kijken, kop in het waterige zonnetje, hoe je nu het beste in bezit kan komen van die voetbalkaartjes, als kind. En even voor de goede orde, ik ben bij alle twee de locaties geweest in Sluis om aan mijn nieuwsgierigheid te voldoen😊

Ik stond erbij en keer ernaar, soms met een glimlach, soms met ongeloof en soms met de nodige irritatie van de onbeschoftheid van de kinderen ter plekke.

Het zijn van die momenten dat ik razend nieuwsgierig ben hoe de gretige handjes in het bezit komen van de voetbalplaatjes. Zo’n actie van een supermarkt waar de uitbater blijkbaar kinderen blij mee maakt en moeders nog blijer maakt. Immers de kinderen hebben een doel en gaan niet lopen donderstenen buiten en moeder kan met een gerust hart alle aandacht wijden aan haar telefoon, toch? Want ja …druk druk druk. Waar de rotzooi soms op straat ligt of soms netjes in een daarvoor bestemde kartonnen doos wordt gedaan. De voetbalplaatsjes hype.

Op het ene moment staan er wel 7 kinderen met uitgestoken hand, een ander moment maar 2, zowel jongens als meisjes…

Is het moeilijk voor de klant om dat aandringen van handjes en vragen te vermijden?

Soms zie ik de meest en best simpelste oplossing, gewoon negeren, dus net doen of je de handjes niet ziet, de vragen niet hoort en stoïcijns je weg vervolgen. Soms zie ik een uitgestoken hand van een klant waar met goed fatsoen niet gewacht kan worden tot de klant de kaartjes verdeeld, weg zijn ze. Soms hoor ik een vriendelijke vraag van de klant “wel eerlijk delen” waarop het op het ene moment goed verloopt dat delen, op het andere moment de meest vreselijke woorden uit monden van kinderen komen. Soms worden er grote broers bij geroepen, zoals bij die oude mevrouw, slecht ter been met haar rollator, beetje intimiderend, en weg waren de kaartjes. Soms verloopt alles netjes en fatsoenlijk. Soms een vriendelijk ”Fijne dag verder mevrouw” als de klant aangeeft geen kaartjes te hebben. Dus eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat er ook uiterst beleefde jochies of meisjes bij zijn, dus niet alle kinderen die daar staan hebben een gebrek aan fatsoen en opvoeding. Dat doet mijn hart altijd goed, er zijn toch nog kinderen die weten hoe het moet, dan ben ik niet al het geloof in de toekomst verloren.

Wat betreft die vreselijke woorden of gedrag betreft, mijn vader zaliger zou hebben gezegd: ga je mond spoelen (eerlijkheidshalve zou er bij hem ook de nodige onbehoorlijke woorden uit zijn mond zijn gekomen om een en ander kracht bij te zetten, ik bedoel maar) om je daarna een zogenaamde schop onder je kont te verkopen. Arie’s vader zaliger daarentegen, die zou je ter plekke een tets om je oren geven en meester Westerhof van het Groen had je bij je oor gepakt en je over het hele schoolplein meegesleurd de klas in. Een beetje discipline mocht er zijn.

Kortgeleden werd bekend dat wat we allemaal al wisten, een toename van incidenten binnen de muren van het voortgezet onderwijs. Een onderdeel van een bredere maatschappelijk trend, zeggen de deskundige. Maar laten we wel zijn, die maatschappelijk trend begint thuis en wordt meegenomen naar de lagere school en zet zich voort daarbuiten en in het vervolgonderwijs.

Als die maatschappelijk trend zich al ontwikkeld heeft bij het gedrag van die groep kinderen bij de supermarkt…dan vrees ik met grote vreze.

Maar ik zal wel van simpele huize komen en het niet begrijpen, toch?

Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗