Column(515): GGZ en de lokale democratie

Het is voor u als lezer te hopen dat u niet te maken krijgt met de GGZ. Het is een zieke sector die kapot is gegaan, toen in 2015 een heleboel verantwoordelijkheden om zijn gegooid.

Ik werkte destijds zelfs voor een GGZ instelling in de regio toen een grote transitie werd aangekondigd. We hielden ons hart vast voor de gevolgen. Cliënten moeten zoveel mogelijk ambulant in plaats van in de klinieken worden behandeld.

De duimschroeven waren in 2013 al flink aangedraaid door de Zorgautoriteit die over de hele breedte van de zorg een zeer gedetailleerde verantwoording eist voor elke verrichting. Zo ook in de GGZ bij elke behandelingsstap en er moet altijd een hoofdbehandelaar betrokken zijn. Door die zware eis van rapportage zijn veel behandelaars de helft van hun tijd kwijt aan administratie. En ze moeten wel anders krijgt de instelling geen vergoeding…

Ondertussen groeien de wachtlijsten.

Er moest bij voorkeur een korte behandelingsperiode zijn van 5 tot 8 weken. Daarna moet er eventueel een nieuwe behandelingstermijn worden geopend. Daarbij moet de administratie correct zijn anders is het niet declarabel. Je ziet ze alweer aan de computer zitten en lijstjes invullen. Ook voorgeschreven en toegediende medicaties moeten op de pil nauwkeurig worden verantwoord.

Ondertussen groeien de wachtlijsten.

Overgewaaid uit Engeland koos de sector voor de outreaching care. Dat komt erop neer dat er wijkteams zijn die langs gaan bij de cliënt, die in zijn eigen omgeving blijft. Dit in tegenstelling tot vroeger waar men intern bij een kliniek voor een behandeling verbleef. Enerzijds beter want in de vertrouwde eigen omgeving, anderzijds een gevaarlijke situatie: als het wijkteam een verkeerde inschatting maakt, kan het zijn dat een verward persoon ontspoort en dat men moet ingrijpen. Dat gaat dan weer gepaard met drang en dwang en dus hulp van de politie. Moet een cliënt dan alsnog voor diens eigen belang gedwongen worden opgesloten, dan is daar schriftelijke toestemming voor nodig van de burgemeester binnen 24 uur. Het wijkteam heeft er de handen vol mee. Elke dag weer.

Ondertussen komen er steeds meer verwarde mensen in het publieke domein terwijl de wachtlijsten groeien.

Cliënten kunnen een gevaar voor zichzelf zijn. Denk aan zware depressiviteit, verslaving, ernstige aandoening (van PTTS tot ADHD, autisme , suicidaliteit, narcisme en meer).

Er zijn ook nog een aantal op het oog minder ernstige gevallen die helemaal tussen wal en schip vallen. Sla het handboek DSM-V er maar eens op na om te beseffen hoeveel problematiek er in het hoofd van een mens kan afspelen.

Het is tijd te beseffen dat de overheid grandioos faalt op het terrein van stroomlijning, financiering, bemensing, sturing van de uitvoering, procescontrole van deze deelsector van de zorg.

En dan is het triest te constateren dat onze gemeente weinig kaas heeft gegeten van de Jeugdzorg. Er wordt al heel lang geageerd tegen proces onjuistheden. In de raadsfractie van FvM is een steunraadslid dat expert is op het terrein van Jeugdzorg. Deze dame is betrokken is bij een belangenvereniging: Zij heeft een onbezoldigde Bestuursfunctie bij de Stichting Recht kinderen van de staat. In plaats van dankbaar gebruik te maken van een kort lijntje naar expertise, heeft de burgemeester naar verluidt haar verboden het woord te voeren op dit dossier.

Dan vraag ik mij af waarom de fractievoorzitter van de PvdA (Trainer/coach MBV Green Eagles onbezoldigd) wel al jaren het woord mag voeren over de sportzaal voor de Green Eagles.

Een steunraadslid van D66 is Voorzitter Stichting Monstersche Sluis (onbezoldigd) en tevens Secretaris Stichting Herstel Doorvaart Nieuwe Waterweg (onbezoldigd). Deze mag naar hartenlust het woordvoeren in commissies over deze thema’s.

Maar als het over Jeugdzorg gaat … Zie daar onze lokale democratie.

Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗