Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
Ja, ik weet het de titel van de column is controversieel – en bovendien niet gemeend – maar het is de enige manier om op deze dag 5 mei 2024 jouw aandacht te pakken.
Laat ik mijn standpunt in deze column verduidelijken met een aantal voorbeelden waarover in ons land en stadje een dergelijke uitspraak te horen valt.
█ Weg met die Marokkanen!
Nee dus. Ik ken veel goed, ingeburgerde maar nauwelijks criminele fundamentalisten. Zolang zij zich aan de regels van onze wet houden is men welkom.
█ Weg met die Turken!
Nee dus. Dat is meer van hetzelfde.
█ Weg met Wilders!
Nee dus. Hij is democratisch gekozen en zolang hij zich aan de regels van de wet houdt, mag hij zeggen wat hij wil. Als hij voor de meerderheid van ons land onwenselijke zaken in gang wil zetten moet dat binnen ons democratisch bestel beslag krijgen. Woorden zijn namelijk anders dan daden.
█ Weg met Islamieten!
Nee dus en weer die wet, hé.
We leven in een democratie met grote vrijheden. Binnen de grenzen van de wet die steeds democratisch kan worden bijgesteld, kunnen en mogen we heel veel denken en zeggen. We mogen het (on)eens zijn met anderen. Leve de vrijheid van meningsuiting. Criminele en onwettige daden daarentegen worden bestraft.
Het is met democratie hetzelfde als met voetbal. Er zijn regels en wie die overtreedt onder het oog van de ordehandhaver wordt bestraft. Je kunt het als publiek niet eens zijn met beslissingen van de scheids maar we accepteren de beslissing wel. We kunnen het niet eens zijn met daden van een speler, maar we molesteren hem niet. We spelen niet zelf voor rechter. Geen enkele speler mag eigenhandig de spelregels veranderen.
Heb jij ooit een doorsneeman bedreigd omdat hij man is? Of een doorsneevrouw vanwege haar vrouw-zijn? Er is een wereld van verschil tussen die twee, maar moet de ene sekse daarom de andere bedreigen? Bedreigen is trouwens altijd een teken van onmacht. Degene die goede argumenten tijdens een gezonde discussie ontbeert, niet tegen zijn verlies kan, uit soms ongezonde dreigementen en begaat soms zelfs te veroordelen daden. Bedreigen is echter primitief gedrag dat niet in deze tijd thuishoort.
Een vergelijkbare dimensie doet zich de laatste jaren voor rond de geaardheid van elk individu. Er zijn diverse gender discussies vanuit en over de LGBTQIAP gemeenschap. Die discussies zouden we openlijk moeten voeren met als doel meer begrip en verdraagzaamheid. Het gaat op dit terrein erom dat iedereen zich veilig moet voelen. Wie vanuit onbegrip discussieert, krijgt onbegrip terug…
Ik walg van mensen die deze community en haar voorvechters bedreigen. Fysiek bedreigen is heel erg, maar verbale digitale bedreiging is de grootste lafbekkerij die er bestaat. Wees dan een vent en ga openlijk het gesprek aan. Wie weet blijk je dan toch toleranter dan je van huis uit meegekregen hebt.
Tot slot:
Wil jij weten dat een zekere imam homofiel is en een andere imam graag in vrouwenkleding loopt? Ik niet. Het gaat mij niets aan, ik hoef er niets van te vinden. En die voorkeur hoeft ook niet publiekelijk te worden gedeeld, laat staan bestreden.
Tolereren en respecteren zijn werkwoorden. We zullen dus moeten werken aan onszelf om tolerantie en respect waar te maken. En dat geldt altijd wederzijds tussen alle mensen. Als ik het voor het zeggen had, zou iedereen elke dag moeten beginnen voor de spiegel met zichzelf indringend aankijken en hardop uitspreken: “Vandaag ga ik verdraagzaam zijn. Dat beloof ik aan mezelf en aan iedereen om mij heen.”
En dan nu genieten van de Bevrijdingsdag met tolerantie in het achterhoofd!
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 338 lezers
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.