Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
Soms word ik door anderen eraan herinnerd hoe fijn het is om in Maassluis te wonen. Zo sprak ik gisteren een dame uit Vlaardingen die zei jaloers te zijn op de diversiteit van het woningaanbod in onze stad en de diverse bouwplannen die hier nog worden uitgevoerd.
Zo kijkt men van buiten naar Maassluis. Ik concludeer iets dergelijks aan de hand van het feit dat er zoveel mensen van buiten een huis kopen in het Wilgenrijk.
Een vergelijkbaar geluid hoor ik van de tweede generatie van Koerdische vluchtelingen, van tweede generatie Ethiopische vluchtelingen. Zelfs de huidige generatie asielzoekers die een huis vonden hier, zijn heel gelukkig met onze stad. Dan is het wel wrang te moeten constateren dat die tweede generaties hier geen hoge plaats innemen op de wachtlijst. Zij staan net als de jonge kaaskoppen laag genoteerd. Ik vind dat een onverteerbaar verschijnsel. Onder het mom van het spreiden van de woning schaarste worden onze inwoners verdrongen door anderen van elders.
Helaas is dit verschijnsel niet nieuw. Toen wij indertijd (1976) in Rotterdam op wachtlijsten van 7 jaar terechtkwamen zochten wij ook in de regio. Binnen een jaar hadden wij een goede grote galerijwoning in Maassluis. En velen van buiten met ons. Zo groeide Maassluis naar het niveau van 31.000 inwoners. Echter de huizenmarkt liep weer klem rond 2012. Nu zitten we al tien jaar met een verkeerd huizenbestand waardoor doorstroming niet binnen de stadsgrenzen kan. Wij zien mensen die wonen in een eensgezinswoning op hun tachtigste eindelijk een flat te pakken krijgen. Een leeftijdsfase waarin je veertig jaar geleden allang een houten jas had aangetrokken. Dat laatste feit, zijnde de hogere levensverwachting, rekt ook de totaal populatie aan woningzoekenden verder op. En vergeet niet de toename van het aantal gescheiden personen.
Zo bekeken kunnen we concluderen dat de inbreng van demografische voorspellers bij het CBS kennelijk geen voedingsbodem vindt bij de bouw visionairs. Die visionairs zijn er wel, maar centraal geleide planologie vanuit een ministerie is afgeschaft en wordt ‘aan de markt overgelaten’. Zolang dat zo blijft, zullen we achter de feiten aan blijven lopen en blijven bouwen voor de verkeerde doelgroepen. Tegen de tijd dat de inhaalslag lijkt te zijn gemaakt, is het merendeel van de babyboomgeneratie overleden en is de verdeling binnen het woningenbestand weer scheef.
Dat laat onverlet dat het fijn wonen is in Maassluis.
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 382 lezers
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.