Column(547): Een opgeruimde geest

We hadden al van jongs af aan kunnen weten. Op de televisie rond Kerst komen er meerdere versies voorbij van Nederlandstalig tot tekenfilm en vele Engelstalige versies van klassiek tot modern. Voor degenen onder ons die Engels als examenvak hadden, was het boek een gewild verhaal. Kortom iedereen krijgt al voordat hij volwassen is te maken met de boodschap van de twee hoofdpersonen die bepalend is voor “A Christmas Carol in Prose”.

Kernboodschap

Scrooge is een financier en geldwisselaar die zich zijn leven lang heeft gericht op het verkrijgen van meer geld en verder niets. Hij veracht andere zaken dan geld, inclusief vriendschap, liefde en de gedachte van het kerstfeest. De geest van zijn overleden zakenpartner Marley waarschuwt in een visioen de levende Scrooge in het begin van het verhaal dat vlak voor Kerst speelt.

Marley zelf is veroordeeld om over de aarde te zwerven als boetedoening voor het gebrek aan naastenliefde tijdens zijn leven. Als symbool van zijn marteling draagt Marley een zware ketting met daaraan symbolische objecten uit zijn leven, maar dan in massief metaal: kasboeken, geldkisten, sleutels en dergelijke. Marley waarschuwt dat het lot van Scrooge nog erger kan zijn, want zijn ketting was zeven jaar geleden al net zo lang als die van Marley, en hij heeft ze met zijn egocentrische levensstijl alleen maar langer gemaakt.

Onze levensles

De wijsheid die wij daaruit zouden kunnen overnemen, is dat wij in ons leven heel veel meedragen. Een keten van onuitgesproken geschillen, frustraties en verdriet. Als we dat niet delen met anderen dan slepen wij symbolisch een zware ketting met verzamelde ellende achter ons aan. Daarnaast verzamelen we allerlei spulletjes. Voor het nut, voor noodzaak, voor reserve, voor je-weet-maar-nooit en voor ons nageslacht als een soort materiële erfenis. Dat gaat goed tot je het moment nadert dat jouw huis uitpuilt of totdat jij kleiner gaat wonen. Of tot het te laat is en jij dood gaat. Dan blijkt wat een ongelofelijke nutteloze troep er in de loop der jaren jouw huis in – maar nooit meer uit – blijkt te zijn gekomen.

Jij of jouw nabestaanden blijken dan ineens – wel is waar noodgedwongen – in staat om rigoureus af te stoten. Onderwijl vraagt ieder zich vertwijfeld af waar dat waanidee van verzamelen, bewaren en opslaan ooit vandaan is gekomen.

Ontspullen

Mijn advies is om tijdig te beginnen met afstoten. Je kunt anderen met die spullen blij maken. Van steuntrekker tot werkloze, van zieke tot arbeidsongeschikte, van starter tot retrofan. En vergeet niet de kringloopwinkels, het Leger des Heils, De Kledingbank en Stichting Present. Die kunnen al die zoekenden bedienen.

Zoals opruimgoeroe Marie Kondo stelt: Vanaf nu begint jouw nieuwe, opgeruimde leven. Je merkt vrijwel meteen dat je de items na het ontspullen helemaal niet mist. Neem afscheid van de spullen die je wél weg gaat doen – ondanks dat er een verhaal achter elk object zit. Last but not least: vraag je vanaf nu bij elke nieuwe aankoop af of je er écht blij van wordt.

Toegift

Ontspullen doe je ook door je steeds uit te spreken elke dag. Stop met het opsparen en bewaren van gevoelens en gedachten voor een later geschikt moment. Wie weet komt dat moment te laat of nooit. Het opkroppen van alles zal jou op een gegeven moment opbreken.

Hier wou ik het bij laten, want ik realiseer mij net op tijd dat ik zelf ook in die oppot categorie val. Check in januari maar of ik dat voornemen van ontspullen heb waargemaakt. Tot die tijd leven we ongemerkt snel richting de Kerst en 2025. Tijd voor een opgeruimd huis en een opgeruimde geest.

Toch een geest. ….

Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.

Klik voor de definitie van een column

Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke boodschap de columnist – mogelijk tussen de regels door – aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.

De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.

Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:

Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 160 lezers