Het heeft geen zin om met een hype hijgerig mee te doen. Het heeft weinig zin om bij een paar schreeuwers direct in het geweer te komen. Een paar klagers zijn geen aanleiding om in actie te komen. Verbale weerstand kun je eenvoudig even zo verbaal pareren. Geen vuiltje aan de lucht.
Eigenlijk kun je een gemeente runnen zonder al te veel rekening te houden met de man of vrouw in de straat. Onder het mom van ‘Wat weten die burgers nu helemaal?’
Het handboek burgemeester – de best betaalde job in de gemeente – is simpel. Stel je verbindend op, kies geen partij, toon je de bewaker van de heersende mores, geef aandacht aan kwetsbaren en ouderen. Wees zichtbaar EN kies je fotomomenten. De burgervader is de traditionele ‘meneer die zondags het vlees snijdt’. Geen echte connectie, autoritair geeft geen warm gevoel. Heb je er geen zin meer in, dan kun je altijd nog elders waarnemend burgemeester worden met twee vingers in de neus, want dáár zijn ze blij dat er iemand die rol dan vervult.
Het handboek wethouder is vergelijkbaar en de escape paragraaf is een job saver: wijs individuele gevallen af als aanleiding voor actie, verwijs naar de ambtenarij maar toon wel je medeleven, en ga direct dóór. Zeg wel altijd “dat we lessen moeten leren van gemaakte fouten.” Dat klinkt goed en je komt er meestal mee weg. En vooral: bij weerstand verwijs je naar de besluiten en goedkeuring door de gemeenteraad opdat je verantwoordelijkheid kunt afhouden. Heb je er geen zin meer in dan ga je gewoon elders solliciteren. Voor jou is er zo weer een opvolger gevonden.
Dan is daar de gemeenteraad. Een iets complexere job: geef herhaaldelijk aan dat de gemeenteraad eerst goedkeuring moet verlenen. Eis inspraak, vraag om spreektijd, dien moties in, laat je afkeuring horen, geef aanmerkingen op alle dossiers – zo laat je merken dat je deze gelezen hebt. Maar ga wel altijd akkoord met uiteindelijke plannen, want misschien zul jij ooit zelf wethouder worden. Je kunt altijd achteraf aangeven dat het beeldvormingsproces te snel was voor een goed inzicht, maar dat helaas de meerderheid – de anderen – het zo hebben gewild. Heb je er geen zin meer in? Genoeg steunraadsleden die een plaatsje willen opschuiven. Dus gewoon weggaan.
Kortom, de ambtenarij kan zijn eigen gang gaan. Desnoods houd die de inwoners voor de gek – pardon aan het lijntje met het overbekende lapmiddel: een inspraak- en participatieproces. Je koopt tijd, de tegenwerking neemt af, je compromitteert de deelnemers en ondertussen gaan de projecten gewoon verder zoals jij dat wilt.
Soms accepteer je een langere doorlooptijd maar houdt wel vast aan wat de ambtenarij wil en JIJ als lid van B&W bent slechts woordvoerder. En zo eindigen we met een trits containers in onze voortuin, want dat schijnt Maassluis belang te zijn. Van mij mogen ze bij het grofvuil gezet worden. Die plannen dan, hè. De meeste andere gemeenten lopen weer eens voor op ons stadje: zij kiezen voor nascheiding. Wat wil je ook, we zijn tenslotte niet voor niets al vijftig jaar de slaapstad onder de rook van Rotterdam en Den Haag.
PS De illusie van draagvlak ontleen je aan de inwoners die op de nieuwjaarsbijeenkomst verschijnen. Dat het alleen maar mensen zijn die gemeentelijke steun (willen) hebben voor hun vereniging of stichting zal jou een zorg zijn. Jij geniet van jouw bubbel(s).
Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 206 lezers
Geen Reactie