Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
Het is oneerlijk verdeeld in de wereld. Voor velen betekent het moment dat de narcissen uit de grond komen, de lammetjes geboren worden en de vogeltjes weer gaan fluiten, dat de zomer officieel in aantocht is.
Maar voor sommigen, waaronder ondergetekende, betekent het juist dat er een wolk aan komt drijven, die elk moment kan openbreken. Als een zwaard van Damocles hangt het boven het hoofd. Maar wanneer de paardenhaar knapt en het zwaard valt? Niemand kan het voorspellen.
Maar dan is het zover. Je gehemelte begint te kriebelen, de zuurstoftoevoer door je neus vermindert en je begint te pas en te onpas te niezen. De dag die je wist dat zou komen is eindelijk hier: de pollen hebben je gevonden en het hooikoortsseizoen is officieel geopend.
In mijn geval begint het vaak na een paar dagen mooi en droog weer. Zodra ik dan naar buiten stap weet ik meteen hoe laat het is: tijd om neusspray en hooikoortspillen te gaan kopen. Op dat moment is lekker buiten genieten van de zon er niet bij.
Ik weet nog goed dat ik mijn scriptie aan het schrijven was. Op dat moment heb je geen hoorcolleges of lessen, zodat je alle tijd hebt om onderzoeken te lezen, analyses uit te voeren en vooral heel veel te schrijven. Al de hele week was het prachtig weer, maar ik zat binnen op een benauwde slaapkamer non-stop te typen. Door het raam zag ik het mooie weer en ineens bedacht ik mij dat ik natuurlijk ook gewoon met mijn laptop in de tuin kon gaan zitten.
Ik verzamelde al mijn scriptiespullen, zocht op zolder een verlengsnoer voor mijn oplader, maakte een ijskoffie en zette een tafel en stoel onder de tent in de tuin. Toen alles op zijn plek stond ging ik zitten, legde mijn vingers op het toetsenbord, en toen…
HATSJOE! HATSJOE! HATSJOE!
Na nog geen minuut buiten begon ik non-stop te niezen. Uit optimisme heb ik toen nog de tissuedoos gepakt en buiten gezet, maar het tempo waarop de tissues nodig waren viel niet bij te benen. Er zat niets anders op: de hele boel kon weer naar binnen en de buitendeur ging weer dicht. Het was officieel: ondanks die eeuwen aan evolutie ben ik één van de mensen die nog steeds gevloerd kan worden door bomen en gras.
Terwijl ik dit schrijf merk ik dat de hooikoorts weer in aantocht is. Eerder vandaag, al staande in de zon op het metrostation, begon mijn neus te kriebelen en kwamen de eerste niesbuien van het jaar. Het feest begint dus gewoon weer van voor af aan. Ik wens mijn medelotgenoten dan ook veel sterkte in deze zware tijden en alvast: gezondheid!
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 169 lezers
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.