Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
Je hoort in Maassluis veel onrust en vage kreten op straat en in de social media als het gaat over de opvang van asielzoekers. Dat kun je indammen door het college van burgemeester en wethouders met concrete vragen te bombarderen in plaats van met generaliserende vragen. Dat is mijn advies aan de oppositie- én aan de coalitiepartijen van ons uit zijn jasje gegroeide dorp.
Onlangs stond de fractieleider van de PvdA het beleid van de gemeente te verdedigen tegenover een fractielid van Leefbaer Maassluys. Het onderwerp was de tweede asielboot en laatstgenoemde partij was mordicus tegen “omdat de eigen mensen voorrang moeten krijgen bij de toewijzing van woningen boven asielzoekers’. De grap is dat die deeldiscussie door voorzitter Jack de Vries meteen had moeten worden afgekapt omdat dit niets te maken heeft met het agendaonderwerp: de voorgestelde locatie voor de tweede asielboot. Maar Jack moet nog wennen aan die rol.
Leefbaer Maassluys had veel eerder dit jaar het moment moeten grijpen om het effect voor Maassluis van het landelijk asielbeleid principieel te bediscussiëren. Mijn mening is dat je dan B&W moet opzadelen met vragen waarop de antwoorden smart zijn: specifiek, meetbaar, acceptabel, realistisch, en tijdgebonden.
Vraag naar concrete cijfers die duidelijk maken wat het effect is, bijvoorbeeld: hoeveel mannen (we hebben gekozen om géén gezinnen op te vangen) stromen binnen en weer door op maandbasis. Hoeveel van deze mannen hebben een integratietraject doorlopen, hoeveel hebben werk en in welke branche. Waar hebben deze mannen een woning gekregen. enzovoort. Vergelijkbaar met Stroomopwaarts waarover ook concrete cijfers worden gerapporteerd over kansarme lieden met afstand tot de arbeidsmarkt.
Waarom deze vragen? Natuurlijk komen daarop helemaal geen concrete antwoorden, maar dan is tenminste duidelijk dat de leden van dit college van B&W ook maar marionetten zijn die aan de leiband lopen van de regering, respectievelijk de Europese Unie.
Het moet inmiddels toch wel duidelijk zijn dat je alleen moet debatteren over onderwerpen waarover je zeggenschap hebt. Als B&W dat niet heeft, mag je dat laten notuleren onder het kopje “Wij wassen onze handen in onschuld”, in het grote gemeentelijk dossier van “WIJ DOEN OOK MAAR WAT ZE ONS OPDRAGEN”.
Het is te hopen dat die vragen er wél komen anders voorzie ik dat de discussie “woningnood versus asielzoekers” blijft terugkeren, veel verspilde tijd blijft kosten en ondertussen vallen er elders gaten. Welke? Armoede is een steeds ernstiger thema. Kijk naar alle oplopende prijzen – van supermarkt tot huizenmarkt.
Maar goed dat is een geschikt onderwerp voor een volgende column.
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 274 lezers
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.