[redactie] Robin slaat zijn columnbeurt voor een keertje over, vanwege gebrek aan tijd en inspiratie. Gelukkig zit Jelle nooit zonder inspiratie en qua tijd…
Het is merkwaardig gesteld met dat hoofd van mij. Ik kom soms op schijnbaar briljante gedachten – vind ik zelf – maar ik kan meestal niet de wetenschappelijke onderbouwing vinden. Of het zou zo moeten zijn dat ik niet ver genoeg zoek wegens tijdgebrek. Dat laatste zou trouwens in mijn onderstaande theorie als sneeuw voor de zon verdwijnen. Theoretisch dan toch.
Het is een relatief ingewikkelde redenatie die qua woorden en zinnen best logisch klinkt en mathematisch klopt, maar natuurkundig en qua fysica geen stand lijkt te houden.
Nieuwsgierig? Lees dan vooral verder.
Leef tijd winst
Stel je voor: ik stap in een straalvliegtuig en vlieg westwaarts. Een straalvliegtuig bereikt een snelheid van 2.000 km per uur. De omtrek van de aarde is 40.000 km. Als ik 10 km hoog vlieg is de afstand van één ronde van de vlucht rond de aarde marginaal meer (40.1236 km). De actieradius is ca 2.000 km dus dan moet er getankt worden. We laten dat doen in-air. De snelheid moet dan gehalveerd, maar ik blijf vliegen en na een half uur ga ik weer voluit. Voor de eenvoud stel ik het tijdverlies hier op nul.
40.000 km leg ik af in 20 uur. Daarmee blijf ik de tijd voor, want de aarde tolt in 24 uur rond. Theoretisch ben ik dus 4 uur terug in de tijd. Doe ik dat zes aardse dagen achter elkaar dan heb ik 6×4 = 24 uur tijdswinst. Een dag extra zou je zeggen. Voor de eenvoud 1 dag per week gewonnen.
Dat is dus per aardse week vliegtijd één dag winst. Na 52 weken is de winst dan 52 dagen. Anderhalve maand gewonnen in één jaar. Dan win ik na 8 aardse jaar een heel jaar.
Dan zou ik dus per 8 jaren eqen jaar jonger zijn dan degenen die op aarde bleven. De gemiddelde mens wordt 80 jaar. Dan heb ik in tachtig jaar 10 jaar tijdwinst gemaakt.
Hier komt het omslag moment. Wat klopt er niet aan bovenstaande?
Ik besef ineens dat mijn leef tijd gewoon door is gegaan en dat ik alleen voor het vallen van de nacht uit ben blijven vliegen. Pas ik mijn snelheid een beetje aan naar beneden dan ben ik dus telkens op hetzelfde moment weer op dezelfde plek. Theoretisch is het steeds dezelfde dag, zelfde tijd (het lijkt wel Groundhog Day) praktisch echter blijkt de tijd doorgegaan. Tijd gaat altijd door zonder dat ik daarop met een klokje of kalender invloed op heb. Anders zou ik gewoon de klok kunnen stilzetten. Ik leef in bovenstaande constructie voor altijd in het daglicht en dénk dat ik op dezelfde dag zelfde tijdstip ben gebleven, maar dat is niet zo. Ik realiseer mij ook dat de poolnachtzon twee maanden duurt. Ook daar geldt als je op je plek blijft zitten. beleef je al die leef tijd (…) geen nacht, maar de tijd verstrijkt en dus gaat de leef tijd gewoon door.
Daar gaat mijn tijdwinst. Het was maar relatief. Overigens maar goed ook. Stel dat ik de tijd wél zou hebben ingehaald. Ik moet er niet aandenken dat ik na twintig uur mezelf zou tegenkomen op mijn oorspronkelijke vertrekpunt. Ik zou dat niet aan kunnen: iemand die mij 100 % doorziet.Het is fysiek onmogelijk om te tijdreizen, het is wel mogelijk om altijd bij daglicht of desgewenst bij nachtelijke duisternis te leven.
Mijn eindconclusie is dan ook: Wie in staat is sneller dan de tijd te reizen, komt zichzelf tegen.
Misschien moet ik dát de “Relativiteitstheorie van Ravestein” noemen…
Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 138 lezers
Geen Reactie