Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
column nr: 77
Nederlanders… volgens sommigen bestaat er geen echte Nederlanders. Is dat zo of is het niet fijn om in de spiegel te kijken?
Excuses voor onderstaande stuk(jes) geschiedenis… ik heb het er al eens overgeschreven in Column(49): Briefje aan meneer Akwasi op maassluis.nu
Wordt het niet tijd dat de Spanjaarden excuus aanbieden voor de ellende die ze hier hebben aangericht? En vergeet de Fransen niet! Ook toen was er een deel voor en een deel tegen.
Maar serieus: is het niet gewoon een rookgordijn voor de onmacht, fouten en leugens van regeringen? Een wereldwijd probleem dus.
Er is genoeg stof tot nadenken over ons postzegellandje (groter is het niet). De overheid is er rap bij als zij denken dat jij een fout maakt, maar andersom… jaren gesteggel en dan misschien nog het ergste, de rechterlijke macht.
Deze week in de krant: je hebt een bijzondere ziekte, uiteindelijk erkent het UWV dat ze onrechtmatig hebben gehandeld. De fundamentele vraag is hier: mag een overheidsinstantie zulke grote fouten maken zonder ervoor gestraft te worden? Het UWV traineert (4 jaar, sorry zeggen is niet genoeg vindt ‘slachtoffer gerechtigheid’, ze willen bv vergoeding voor de kosten van de rechtszaak.
Ze verliezen, want rechter waagt zich niet aan inhoudelijk oordeel ofwel: verkeerde rechter. Bestuursrechter of in hoger beroep gaan? Ja dat kan allemaal maar in Nederland. En waarom zeg je dat dan niet gelijk, niet ontvankelijk verklaren heet dat toch?
Uit onderzoek van The Investigative Desk blijkt dat premier Rutte de Kamer verkeerde informatie heeft gegeven over een periodiek overleg tussen Nederland en Rusland over gezamenlijke energiebelangen, waaronder gas, olie en waterstof.
Dit kwam aan het licht via overheidsstukken, opgevraagd via de Wet openbaarheid van bestuur (Wob). Een politieke doodzonde, en niet de eerste. Aftreden en dan gaat men gewoon door, niet alleen met lopende zaken! Al VIJF maanden is het stil, men gaat ook gewoon op vakantie (reces) of er geen vuiltje aan de lucht is.
Really? Sancties zijn dus voor de bühne.
Is de Nederlander onverschillig? In de trant van ‘ik heb er geen last van’… dus berekend stilzwijgen? Tja, tijdens de Spaanse bezetting, koos de ene stad voor de Prins (en zijn religie) maar Amsterdam koos de Spaanse kant, want oorlog is slecht voor de handel niet waar. Althans toen zeker, als je belegerd wordt bv en uitgehongerd.. Wat is het je waard?
Maar hoe en wanneer houd je jouw rug recht, als mens, als natie … that is the question.
Hier in de eerste stad aan het Scheur (en niet alleen hier) wordt het voorbeeld gevolgd van Den Haag. Horende doof voor de vragen/klachten/ideeën van de burger maar ook voor veel eigen personeel. En ziende blind.
Wordt het niet eens tijd dat ZIJ EXCUUS gaan aanbieden aan de burgers die om de tuin worden geleid/belogen/en bedrogen? En er landelijk NIEUWE verkiezingen worden uitgeschreven.
Wordt het niet tijd dat we EISEN dat de bedden op de IC worden uitgebreid etc. En tijd dat men ionisatoren plaatst in verpleeghuizen en scholen?
Wordt het niet tijd ook eens naar andere artsen/wetenschappers te luisteren en niet alleen naar diegenen op tv of in de krant komen?
Van de week ging ik ook down memory lane, ruimen, ruimen, oude foto’s kaarten en de daarbij behorende herinneringen. Ik herinner mij de avond dat ik dienst had in de artiestenbar, Ramses Shaffy en Liesbeth List, en de bezetting van het Indonesische consulaat.
Ramses sloeg na afloop zijn arm om heen en zei: wij gaan even lopen. Hij wilde mij vertellen dat ik begrip moest hebben voor de Molukkers, de komst van hen heb ik niet bewust meegemaakt, maar toen Soekarno iedereen met een Nederlandse achternaam het land uitgooide wel. Contractpensions in Scheveningen. Vriendinnen bij wie ik dan bleef slapen en andersom. Het optreden met hen op school, in sarong en kabaja de Balinese vuurdans, Houtrust de Pasar Malam de muziek en meezingen. En uit de tijd van de opstand de band Masada en hun hit Sanjang é. De tranen schieten me nu nog in de ogen bij het luisteren naar dat lied vol heimwee.
Men herinnert zich hier de opstand, de treinkapingen, gijzelingen. Even een stukje geschiedenis:
Na de Tweede Wereldoorlog wil Nederland zijn heerschappij over de kolonie Nederlands-Indië herstellen. Inheemse Indonesiërs komen daar onder leiding van Soekarno tegen in opstand. Om de opstand de kop in te drukken zet Nederland het Koninklijk Nederlands-Indisch Leger (KNIL) in. Dit leger wordt gevormd door vooral Molukse militairen.
De Indonesische overheid van president Soekarno ziet de Molukkers als handlangers van de voormalige Nederlandse kolonisator. Nederland heeft de Molukkers zelfbeschikking beloofd. Bij aankomst wordt de militairen verteld dat ze uit militaire dienst zijn ontslagen, iets dat velen van hen zien als een vernedering. De eerste jaren wonen de Molukkers in, concentratiekamp Westerbork, oa. vaak onder barre omstandigheden. De Molukkers worden buiten de samenleving gehouden en mogen niet werken. Zij zullen immers weer terug gaan naar Indonesië. Al snel wordt echter duidelijk dat Nederland de Molukkers helemaal niet terug kán sturen. Zij dachten 6 maanden NL en dan de RMS.
Dertig jaar later, worden de Molukkers gezien als schoolvoorbeeld van integratie. Er worden veel huwelijken gesloten met Nederlanders en ze wonen en leven samen met de Nederlandse bevolking.
► Via @historiek Van 2 kanten belicht. Echt de moeite waard om bovenstaande artikel te lezen!
Waarom heeft Nederland het niet opgenomen voor de Molukkers, bij Indonesië? Bij de VN? ADOE SAJANG!
Inmiddels zijn velen verjavaanst of verkaast, zoals ze het zelf noemen. Zij hebben gestudeerd en zijn thuis / gewend in Nederland. Maar de heimwee is gebleven. Sayang,= liefje, schat. Sajang is jammer, medelijden. of gewoon een kreet, Sjang , wat jammer nou
DAMES EN HEREN politici, als u EERLIJK bent, LEF heeft, biedt u de MOLUKKERS uw EXCUUS aan. Er leven nog personen die dit leed persoonlijk is aangedaan, die volledig geïntegreerd zijn, vloeiend Nederlands spreken, maar ook slachtoffers zijm van de koloniale tijd.
Daarna kijken we wel weer of we u serieus kunnen nemen, ik vrees van niet.
Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 259 lezers
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.