Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Het is heerlijk wandelen als het zomerweer is zoals deze zaterdag, Ik loop over de drukke Markt, behendig fietsers ontwijkend. Ik ben de wijste verkeersdeelnemer in deze. Ik sla de hoek om en loop de Dr. Kuyperkade op. Het is heel druk op de terrassen. Ik gok dat dát is vanwege de Dag van de Zeesleepvaart. Zoals meer inwoners heb ik niet zoveel op met sleepboten en een slome trekschuit is ook niet bepaald mijn ding. Ik gun het de liefhebbers uiteraard.
Ik zie dat er bij diverse winkels aandacht wordt gevraagd voor de Week van de Stenen Winkel. Ik ben benieuwd waar die winkel dan wel zit. Halverwege de kade bij de terrasboot van Vrolijk schiet ik een passante aan en vraag haar naar de stenen winkel.
“Die weet ik wel. U moet direct na de brug maar kijken. Hij heet De Verrijking. Ze hebben daar allerlei mooi minerale stenen, kristallen maar ook klankschalen bijvoorbeeld. Ik kom er zelf speciaal voor naar Maassluis vanuit Den Haag en mijn vriendinnen ook trouwens.”
“Is het dan zo een unieke winkel?”
“We hebben wel een paar vergelijkbare winkels, maar bij deze winkel word je goed geadviseerd en de sfeer is er heel ontspannen. Én de ruime parkeergelegenheid in de buurt vind ik ook nog eens een zeer groot pluspunt. Gratis bovendien.”
Ik bedank haar voor de aanwijzing en word nu toch wel erg nieuwsgierig waarom andere winkels aandacht vragen voor die stenen winkel. Ik besluit om zelf poolshoogte te gaan nemen. Het is op dit moment best druk daarbinnen en ik maak een rondje waarbij ik verrast ben over het mooie aanbod. Ik hoor op welke wijze het personeel klanten begeleidt en snap wat de dame bedoelde.
Helaas is het vandaag te druk om een gesprek aan te knopen. Ik luister nog even naar een klant die vraagt waarom er zoveel aandacht wordt gevraagd en dan komt voor mij de aap uit de mouw.
De verkoper vertelt glimlachend: “Ik snap dat u dat denkt, maar met stenen winkel wordt verwezen naar de fysieke winkels. Dit als tegenhanger voor alle webwinkels. Koop lokaal zogezegd. Wij zitten hier al bijna zes jaar overigens.”
De klant lacht hartelijk en zegt: “Ik vond het al erg bijzonder al die aandacht. Wel leuk voor jullie winkel natuurlijk.”
Voor mij is daarmee dat raadsel ook opgelost. Ik verlaat de winkel in het kielzog van een aantal klanten. Ik besluit vrouwlief straks te vragen of zij deze winkel al kent, want ik weet dat zij ook van dit soort spulletjes houdt.
Ik nader Kevin’s en neem plaats op de terrasboot. Zodra mijn borrel eraan komt, hef ik het glas en zeg jolig: “Op de verrijking van Maassluis!”
De jongedame reageert verrast: “O, u kent de edelstenenwinkel ook! Wat leuk. Ik koop er regelmatig wat. Oorbellen, armbandjes. Wat koopt u daar?”
Zij overvalt me met die vraag en ik bedenk snel een veilig antwoord: “Mijn vrouw is ook liefhebber, maar ik heb geen idee wat zij er allemaal koopt. Ik zal het haar eens vragen.”
Santjes!
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 262 lezers