Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Ik weet niet hoe dat bij jullie is, maar ik heb geen goed gevoel bij de financiële positie van onze gemeente. Lekker, boeiend, denk je wellicht. Sta echter eens stil bij het feit dat het ons gewone burgers zal treffen.
Er wordt (te) veel geld uitgegeven aan inhuurkrachten, de jeugdzorg wordt veel duurder dan gepland en ze weten nog niet hoe dat binnen de perken gehouden kan worden.
Er zijn heel veel infrastructuurprojecten (wegen, kaden, fietspaden) die moeten worden opgestart. Er moeten bruggen worden aangepakt en er is heel veel meer. Zoveel dat keuzes noodzakelijk zijn en er projecten flink op achterstand zullen raken.
Het ravijnjaar 2026 is dichtbij. Dan krijgt Maassluis heel heel veel minder geld van het Rijk. Kijk voor dit alles maar eens naar de stukken van de gemeenteraad.
Het is onbegonnen werk voor twee wethouders – letterlijk en figuurlijk – en daarom zijn er portefeuilles herverdeeld. Zij hebben handen meer dan vol daaraan. De andere twee nemen daarom werk over. Nog meer dossiers en projecten onder hun hoede. Er zijn grenzen aan wat een mens kan overzien en ik verwacht dat het volledige college een eigen ravijn nadert. Het ravijn van de burn-out Twee wethouders vanwege een onmogelijk complexe taak om de financiën op orde te krijgen en twee die straks omkomen in het extra werk.
En de gevolgen voor ons: geen geld voor noodzakelijke werkzaamheden aan wegdek en rotondes waardoor we hinder en ellende tegemoet gaan. De ambtenarij bestaat voor een behoorlijk deel uit buitenstaanders die geen voeling met de stad hebben en daarom ivoren toren beslissingen nemen. De jeugdzorg behaalt zijn doelstellingen niet meer. Ik zie het ouderenwerk ook nog wel omvallen.
Wellicht dus ravijnjaar 2025 voor onze stad.
Gelukkig wordt de tweede brug naar Het Wilgenrijk nog wel snel gerealiseerd. Kunnen we toch nog ontspannen gaan kijken in een woonwijk waar pas over 25 jaar de eerste ellende ontstaat.
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 296 lezers
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Geen Reactie