Tijdens de kerstdagen had ik in mijn kennissenkring een ziek meisje. Tobben bij de huisarts, onderzoek, ziekenhuisopname, weer thuis, toch weer ziekenhuis. Uiteindelijk was het ergens een voedselbesmetting en is het goed gekomen. Maar het waren toch even spannende dagen voordat er verbetering kwam in de situatie.
Mooi vond ik hoe we met elkaar konden meeleven. Dagelijks gingen er berichten heen en weer in de gezamenlijke whatsapp groepen. Hoe gaat het? Is er al nieuws?
Maar ondertussen moest ik ook denken aan al die jongeren met kwetsuren waar we niet zo snel over praten, namelijk de psychische moeiten. Waarom is het toch zo moeilijk om daar over te praten en blijft dit vaak in het verborgene of in kleine kring? Aan de ene kant begrijpelijk omdat het direct gaat over gevoelens, het komt heel dichtbij. Dat is toch iets anders dan een voedselvergiftiging of een gecompliceerde beenbreuk.
Misschien is het qua moeilijkheid eerder te vergelijken met iemand in je directe omgeving die worstelt met een ernstige ziekte. Ook daar is het vaak moeilijk om te vragen “Hoe gaat het nu met je?”
Toch is het enorm belangrijk die vraag wel te stellen. Want bij jongeren gaat het om 1 op de 3 jongeren die te maken heeft met eenzaamheid en depressie. In recente cijfers lijkt het cijfer iets te gaan dalen., maar de aantallen zijn nog steeds enorm.
Afgelopen week las ik in de krant over de tentoonstelling Pretty Dark.
Pretty Dark | Museum Flehite Amersfoort
De fotografe onthult op een bijzondere wijze het mentale welzijn van jongeren. Met prachtige foto’s. Aan de buitenkant mooi, maar als je de verhalen leest zie je de donkerte van binnen waar veel jongeren mee te maken hebben. Jongeren van nu groeien op in een wereld waar sociale druk en prestaties een grote rol spelen. En het is ook een wereld waarin alles er aan de buitenkant perfect uitziet op foto’s en filmpjes. Die irreële wereld maakt jongeren kwetsbaar en de coronapandemie heeft hierin een enorme impact gehad doordat het leven zich veel online afspeelde.
Veel jongeren hebben te maken met psychische klachten zoals faalangst, depressie, angst, stress, suïcidale gedachten en eenzaamheid. Aan de buitenkant mooi maar aan de binnenkant is het donker. En deze gevoelens kenbaar maken is een enorme drempel.
Wat kunnen we doen? Een enorm vraagstuk dat steeds naar voren komt van de landelijke politiek tot de gemeenteraad van Maassluis en in heel veel Maassluise gezinnen. Wat kunnen we met elkaar doen, misschien nog een goed voornemen voor 2025:
Durf te vragen: “Hoe voel je je vandaag?”
En als je weet dat iemand het moeilijk heeft: “Is er iets wat ik kan doen om je te helpen? “
“Heb je behoefte aan gezelschap of wil je liever alleen zijn?”
In deze tijd waarin we steeds meer van elkaar verwijderd raken is de opdracht groot om te blijven bouwen aan hechte gemeenschappen waarin we omkijken naar elkaar. Met vallen en opstaan.
It takes a village to raise a child
#samenzijnwemaassluis
Heeft u of heb jij gevoelens van neerslachtigheid of depressie?
Praat erover met iemand die je vertrouwt, neem contact op met je huisarts of bel een hulplijn.
Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 143 lezers