8e week

Zelfs de minister-president – die sowieso niet houdt van vergezichten – kijkt qua uitspraken niet verder dan een week vooruit. Dan is het goed dat de lokale politiek zich geheel buiten dit soort discussies houdt.

We zijn met de huidige gemeenteraad en het huidige college anderhalf jaar onderweg. Na een half jaar inwerktijd – drie onervaren wethouders die op stoom moeten komen en één ervaren wethouder – mocht het best weer spannend worden.

Een oude woonwijk, de school, het eerste huis, de eerste vriendin, de vereniging, het eerste autootje, een film of ‘liedjes van weleer’.

De laatste maanden, of wel iets langer, is daar toch een kentering waarneembaar. De politieke toon werd anders, scherper. Daardoor ontstonden schijnbare tegenstellingen, waar de onderlinge verschillen feitelijk miniem waren.

Een meesterlijk idee dat ik graag werkelijkheid zie worden. Hoe kijken jullie hier tegenaan? Laat het mij weten in een reactie. Ik ben zeer benieuwd.

Hoe de betrokkenheid van burgers bij de leefbaarheid van de wijken kan worden ingezet in de strijd tegen de eenzaamheid. Steeds meer mensen dreigen door gezondheids- of financiële problemen in een sociaal isolement te raken. Ik was onder de indruk van de opkomst en grote betrokkenheid van de vele vrijwilligers

Dit klinkt allemaal mooi, maar concrete bedragen worden in het verhaal niet genoemd. Ondanks de fraaie foto die bij het persbericht is gevoegd, met alle handen op elkaar en we gaan ervoor, bekruipt mij het angstige gevoel dat de gemeente, dus de burgers van Maassluis, straks een vette rekening tegemoet kunnen zien.

Artsen en seniorenadviseurs lopen regelmatig tegen deze problematiek aan en proberen vanuit hun beroep een sturende rol te vervullen. In gesprekken met senioren die door genoemde omstandigheden getroffen zijn, beluister je regelmatig, dat wanneer je afhankelijk bent het leven lang zo leuk niet meer is.