column (19): ik ben er nog niet, maar het is tijd om deze column af te sluiten
De gang naar het apparaat is “natuurlijk” behangen, koeien in de wei, de sloot en knotwilgen, het zou zo de Weverskade kunnen zijn.
column (18): De bestraling, de ABC methode – appeltje eitje?
De gang naar het apparaat is “natuurlijk” behangen, koeien in de wei, de sloot en knotwilgen, het zou zo de Weverskade kunnen zijn.
column (17): Dag van geboorte en dood
Een crematie waarin liefde, er zijn voor elkaar, het gezin, een belangrijk thema was.
column (16): Uitslag MaMaPrint – wel of niet chemo
Beter goed voorbereid zijn. Ik begin het internet af te struinen op zoek naar een pruiken zaak. Waar moet je op af gaan, wie moet je geloven?
column (15): Uitzaaiingen, de klap met een moker
Diep teleurgesteld, verdrietig, gaan we naar huis. Ik loop het ziekenhuis uit, mijn maatje achterlatend bij de betaalautomaat. Boos, ik ben boos, krijg de neiging heel hard te gaan gillen.
column (14): De stilte om mij heen
Ik denk dat dit niet alleen voor draken slachtoffers geldt maar ook voor chronische zieken, ouderen of gehandicapten. Er zijn vele eenzame mensen op deze aardbol, veel meer dan jij en ik denken.
column (13): De ballen zijn eraf
Ik huil, merk dat ik mijn benen intrek, ik lig in de foetushouding, trek de lakens over mijn hoofd. Vaag hoor ik de verpleegkundige praten. Ik ben in mijn eigen wereld, ver weg…..veel te ver weg.
column (12): De operatie … eindelijk
Ik krijg een bed toegewezen in een kamer, die ik later de “tietenkamer” noem; alleen maar vrouwen voor een operatie voor borstkanker. Misschien niet netjes dat woord, maar soms moet ik er een draai aan geven wil ik niet horendol worden van mijzelf.