Jacqueline Bouwmeester

Ik hoorde ook pas na voltrekking van de bijna-ramp en de goede afloop ervan het hele verhaal. Naarmate de jaren verstreken, werd de eigenwijze Miep rustiger en op een wat minder mooie dag blies mijn vriendin haar laatste adem uit.

Friends! Mijn ab-so-lu-te top-favoriete serie uit de jaren ’90. Elke week keken mijn collega’s en ik reikhalzend uit naar de nieuwste aflevering (daar moest je toen nog gewoon op wachten), om die de dag erna tot in de kleinste details te ontleden.

www.maassluis.nu | Mijn Nieuwe Leven. Een goede beslissing. De woeste baren werden zachtjesaan wat minder woest en zo werd 2015 uiteindelijk een prettig voortkabbelend jaar. Maar: het werd stil in mijn hoofd. Té stil. Nu ken ik veel mensen die dat op zich best lekker zouden vinden, een beetje rust in de tent, maar voor mij was het geen goed teken. Stil in mijn hoofd.

Het rare is dat het je uiteindelijk toch ook weer wat oplevert, want ik bleek taaier dan ik dacht en ik heb veel geleerd. Maar ik moet zeggen dat ik eigenlijk wel uitkijk naar gewoon weer eens een Echt Leuk Jaar.

Totdat mijn moeder met krakende stem zachtjes begint te zingen. Een kinderliedje van lang geleden.

Zo’n persoon die het voortouw neemt, initiatieven ontplooit, met leuke of bijzondere ideeën komt. Die nét even verder denkt en zich ook voor honderd procent inzet. Van die pareltjes, daar moet je zuinig op zijn.

Het bleef trouwens niet bij die ene keer, elke keer was Take That ontmoeten weer een feestje. Tot de heren besloten ….

Waarop een behoorlijke knal in de gezamenlijke meterkast volgde. Maar goed, al doende leert men.