column nr 4
Ieder van ons draagt wel een ervaring met zich mee die het verdient om te delen. Voor nu dacht ik aan mijn vriendin die ernstig ziek is geweest en door diepe dalen van angst onzekerheid en lijden is gegaan.
Ondanks de intense ervaring vertelde ze me toen: “Ik had deze ervaring ergens niet willen missen, het heeft me veranderd en sterker gemaakt, ik ben anders naar het leven gaan kijken.“
Ze veranderde van baan waardoor ze nu mensen met dezelfde ziekte tot steun kan zijn. Haar ziekte had op deze wijze een belangrijke functie in haar leven gekregen. Ze had ook haar ervaring van het lijden vast kunnen houden en dat haar leven laten bepalen. Mijn vriendin liet mij zien dat we op verschillende manieren naar een ervaring kunnen kijken en reageren. Maar waar wordt dat nou door bepaald?
Herinneringen geven aan dat we ervaringen hebben doorlopen vanuit wie we toen waren. Echter we veranderen, we ontwikkelen ons en vullen zo, als het goed is, onze rugzak met wijsheid. Wijsheid waarmee we het leven anders tegemoet kunnen treden.
Groeifase Maatschappij
Als we naar de maatschappij kijken dan leert de geschiedenis ons dat we als samenleving ook door bepaalde ervaringen heen gaan. Ervaringen waarvan we kunnen leren en groeien. Dit gebeurt in kleine stapjes.
Kijk maar naar de slavernij: Dat begon rond de 15de eeuw, de slavernij nam in de 17de en 18de eeuw enorm toe en groeide zelfs tot zo’n 11 a 14 miljoen mensen… Gedurende de 18de eeuw ontstonden er bewegingen tegen slavernij en in 1815 werd de slavenhandel afgeschaft.
De industriële revolutie en haar gevolgen
Er zijn tijdens de industriële revolutie veel technologische ontwikkelingen geweest. Deze revolutie bracht naast innovatie ook negatieve gevolgen met zich mee voor de gezondheid van de mensen. Niet alleen volwassenen maar ook kinderen moesten vanaf hele jonge leeftijd al in zeer slechte omstandigheden werken. In 1874 kwamen er tegenbewegingen tot stand qua wetten die de slechte omstandigheden zouden veranderen. Een voorbeeld hiervan is het Kinderwetje van Houten, deze wet moest een einde maken aan kinderarbeid.
Ons stemrecht
Eerst mocht je tijdens verkiezingen kiezen aan de hand van je status en rijkdom, in 1917 kwam er een algemeen kiesrecht voor mannen, in 1918 passief kiesrecht voor vrouwen d.w.z. je mocht gekozen worden maar nog niet stemmen waarna in 1919 toch het algemeen kiesrecht voor vrouwen en mannen werd ingesteld.
Ik denk dat het belangrijk is om ons af te vragen hoe zoiets als slavernij, de industriële revolutie, en verdeeldheid in stemrecht hun bestaansrecht kunnen krijgen. Doorlopen we als maatschappij net als mensen ook een soort jeugd en puber fase om uiteindelijk tot inzicht en volwassenheid te komen?
jeugdfase: het prille begin
We staan er niet altijd bij stil maar beslissingen die gemaakt worden beginnen altijd met een gedachte, een idee. De meerderheid van de mensen bepaalt of dit idee bestaansrecht krijgt, kan groeien en uitgevoerd wordt.
pubertijd: verzet tegen onrecht
Als dit idee gericht is op de welvaart en ontwikkeling van een kleine groep mensen en dat ten koste gaat van anderen dan creëren we disharmonie. Er komt altijd een tegenbeweging in actie die ons helpt te bedenken ….hallo… wij horen er ook bij, we vormen met elkaar één geheel!
volwassen: werken aan herstel
We worden wakker geschud en zullen de aangerichte schade weer moeten herstellen… onze geleerde les toepassen.
Groeipijnen
Onze ontwikkeling lijkt gepaard te gaan met groeistuipen die we ervaren als groeipijnen. Toch levert ons dat iets op… Ze maken ons wakker en leren ons te herinneren wie en wat we zijn, te ontdekken wat onze werkelijke taak en functie is in de maatschappij, en wat volwassen zijn inhoud.
Van rups tot vlinder
Met elkaar zijn we de maatschappij en grote veranderingen beginnen altijd bij één mens… bij één gedachte. Met en door elkaar kunnen we leren en groeien, gezamenlijk ontwikkelen we ons van rups tot vlinder. Soms hoor ik mensen zeggen: … er zal altijd oorlog zijn zo is de mens… of …de wereld zal nooit veranderen.
Maar daar geloof ik niet in! Voor mij is het een gegeven dat we in ons hart die vlinder allang zijn… het is maar hoe we naar onszelf en de wereld kijken
3 Reacties
Patricia; Zie(t) De Mooiste Dingen….,
In/Uit Naam Van Haar-(Leer)-Lingen!
Een mededogende wereld begint bij het individu’. Dus als wij allen onze bijdrage leveren en samenwerken met en voor het geheel dan gaat het zeker lukken. Geduld en vertrouwen hebben in je ideaal.
Ontzettend duidelijk en helend geschreven en elke gedachte is er 1 en als die gedachte positief en vooruitstrevend is dan wordt alles sterker en vernieuwend en helend voor iedereen