Yvonne valt in voor Christel

Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist – mogelijk tussen de regels door –  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia

Wisten jullie dat langzaam onze “Ollandse appels” worden verdreven? Vorige week het trieste voorbeeld van een appelboer met warenhuizen vol met appels omdat de “Ollander” de appels van over de grens koopt.

Ik ben opgegroeid met kopen bij de kleine middenstanders in het dorp en ik bezoek deze nog steeds trouw, merendeel in het dorp [= stadshart] maar ook daarbuiten. Lange leve ook de groente kraampjes in het Westland.

Jaren geleden verkondigde ik dat een ieder terug zouden moeten gaan naar lokaal kopen in plaats van de macht te geven aan de supermarkten. Denk aan milieu en economie, duurzaamheid. Ik werd niet serieus genomen. Net zoals ik niet serieus werd genomen met het uiteindelijk terug gaan naar kleinschalig verbouwen in een stad van groente, al dan niet in een Stichting of in je eigen tuin cq daktuin. Gewoon het nuttigen en kopen van lokale producten. En niet de Super BV halve wereld rond laten vliegen om daar groente of fruit te kopen welke wij ook produceren in Nederland.

Maar meer en meer schoten de grote supermarkten uit de grond ten dienste van de grootaandeelhouders, dus de rijken die zich aandelen kunnen veroorloven. De macht van de grote supers is enorm tot mijn grote ergernis. Meer en meer verdrijven de grote supers de kleine middenstanders.

Onder het mom van “druk” gaat de hele goegemeente de grote supermarkt in, laadt zijn of haar kar vol. Wie van de supermarkt bezoekers zal het zich interesseren dat ooit het gehakt uit Botswana kwam, ingevroren werd, vervoerd naar Londen, bewerkt, ingevroren en ja uiteindelijk in de supermarkt kwam. In 2021 heeft de grote super eindelijk zijn beleid omgegooid naar ik heb vernomen. Maar of het een eerlijk stukje vlees is? Belangrijk is de herkomst te kennen, vind ik. Vlees van de super bevat heel veel vocht, gehakt, spekjes, kip enz. Hoe goedkoper het vlees, hoe meer vocht er wordt toegediend. Appels van ver over de grens, groente welke in de winter niet groeit bij ons.

Een globaliserend probleem is dat onze eigen inheemse appels worden verdreven door bijvoorbeeld Pink Lady. Als de positie van de Pink Lady appel zich blijft vergroten, verliest onze eigen appelteler meer en meer marktaandeel. We schaden zo niet alleen onze eigen binnenlandse economie maar ook ons klimaat. Immers die buitenlandse appels moeten een behoorlijk afstand afleggen om bij de supermarkt te komen. We hebben echt een mentaliteitsverandering nodig om niet volledig afhankelijk te worden van grote supers/bedrijven. Zo zijn er meer en meer voorbeelden. Even omdenken en niet je schouders ophalen.

Is het merendeel van de Nederlanders chauvinistisch net zoals de Fransen? Absoluut niet, jammer genoeg niet! Geef mij Frankrijk maar, zo chauvinistisch als het maar kan, absoluut terecht. In de supermarkt zie je lokale producten zoals ik het graag in Nederland zou willen zien. Er hangen bordjes van welke boer het komt, eieren groenten, ingemaakt eten. Op de markt staan lokale boeren met hun kaas, wijn, groente en brood. Een genot om er boodschappen te doen.

Dus mocht ik geen verse bonen kunnen kopen dan koop ik geen bonen uit Kenia… not done… dan maar een glazen pot van die mevrouw van H. Appels en groente uit Nederland. Kaas en heerlijke eieren netjes bij onze kaasboer in het dorp zodat ik weet waar de producten vandaan komen. Bij onze dorpsslager, vlees en kip zonder volgespoten te zijn met water, waar het vlees vandaan komt hangt aan de wand. Broodbeleg waar een half onsje beleg gewoon kan en vers gesneden wordt in plaats van dagen in de koeling in plastic verpakt. Waar o.a. grillworst en verse worst nog zelf wordt gemaakt. Brood en allerlei lekkers bij de lokale bakker, keuze te over.

Niet altijd lukt het mij, maar met een beetje opletten wel. En de prijs dan… hoor ik je zeggen… ik betaal liever iets meer voor een eerlijk product en om daarvoor iets anders te laten, zo simpel is het.

Laten we met zijn allen nou eens net zo chauvinistisch worden als de Fransen, ook met Sint en Kerst, denk lokaal, koop lokaal.

Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 311 lezers


Yvonne Boeckx

Yvonne Boeckx

Yvonne Boeckx | Zaterdagcolumnist (2 wekelijks) | 8/2015 - heden |

klik voor ALLE columns van Yvonne

2 Reacties

  1. Aad Rieken
    23 november 2022 at 10:56

    De Oogappels van Stadshart Maassluis Anno 1950.’

    Ik woonde toentertijd in de Boogertstraat en had als naaste buur en overbuur
    twee kruideniers van der Zwan en Pieterse.
    In de Nieuwstraat een paar meter verder van Dorp, van Willigen en de Cooperatie.
    Trappie op ’t Hart, hoekkie om Mol, even verder Tuitel en nog een ’t Hart,
    en in de Lijnstraat de eeuwige verloofden Kloppenburg.

    Over groenteboeren gesproken, Wijnhorst, de Bruin, ’t Hart (Pomona) en nog een ’t Hart,
    van der Engel, een op de Noortvliet en de Lijnstraat Spek? hun naam ben ik vergeten.
    (van der Linden de Zuidvliet kwam pas vele jaren later.), van Vuuren

    Slagers waren er ook vele in het Stadshart: Booister en van der Hout, Warnaar, van Gelderen,
    Brinkman, Kloppenburg en nog een Booister, de paardenslager (Noorddijk) en Zwaard.
    Als ik me goed herinner was er ook een in het pand Fotohuset en t.h.v. Mgr. Paul,
    en er was volgens mij ook nog een slager in de Sandelijnstraat weet U die naam nog?

    Bakkers waren er ook vele, van der Veer, Simons, van Lenteren, Prins, Jonkman, Vonk
    van der Weert, Lelie, Karreman, de Boode, IJsberg van Rijn en eveneens de Cooperatie.

    Laat ik nu ook maar de melkboeren benoemen, Cor de Knegt (langs de deur en van Straelen)
    Boogaart, van Baalen van der Vaart en nog een ’t Hart en de melkboeren van Gent en Strijen.

    Ook herinner ik mij als groenteboer langs de deur en op ”t Stort van Meggelen
    en Frans van den Burg langs de deur en melkboer Sluyter.

    Wie weet zich nog die namen van de betreffende slagers te herinneren b.v.d.
    er schieten mij nog twee kruideniers te binnen, de Gruyter en Groenewegen.

    Als U nog meer Bakkers, Kruideniers, groente-melkboeren en slagers uit die tijd weet, GRAAG!

    Bakker Eendenburg, groenteboer van ’t Wout, kruideniers Don en Warnaar
    en melkboer den Heer, op ’t hooft waren er ook vele middenstanders.