De afgelopen weken gebeurde er weer van alles in Maassluis, meestal zaken waar ik verdrietig van werd en waar ook een beetje ongeloof bij te pas kwam, “in mijn Maassluis….?”
Ik zag het u ook vaak denken en uit spreken dus dat gevoel speelde zeker niet alleen bij mij.
Bij zoveel negativiteit vraag je je soms weleens af wat kan ik er zelf aan doen, kan ik iets verbeteren? Dat is voor mij toen ook een reden geweest om de politiek in te gaan. Als ik vind dat iets beter kan en ik spreek me daar ook over uit, dan vind ik dat ik me daar ook voor mag inzetten. Ik was in de veronderstelling dat in de politiek daarvoor mogelijkheden lagen.
We zijn inmiddels een paar jaar verder maar uiteindelijk blijkt dat de politiek eigenlijk een van de laatste plekken is waar je veranderingen te weeg kunt brengen. Dan moet je bereid zijn om een hele lange adem te hebben. Ik zal u verder niet vermoeien met die Maassluise politiek want ik bedacht me eigenlijk van de week de volgende vraag: “Wat aan Maassluis maakt mij blij?” Ik ben ook wel benieuwd wat u blij maakt om in Maassluis te wonen?
Als ik door Maassluis loop dan geniet ik van de oude gevels, de pandjes die zo karakteristiek zijn voor Maassluis. Het pand op de Hoogstraat dat vroeger dienst deed als stadhuis. Iedereen die trouwde maakte op de trappen van dit stadhuis een trouwfoto. Prachtig om al die foto’s van gelukkige mensen te zien, stralend in hun officiële trouwkledij.
De sleepboten herinneren me aan een deel van de geschiedenis van Maassluis toen de havens nog vol lagen met schepen en Maassluis een rol van betekenis speelde in de maritieme wereld. Ik herinner me de foto’s die vroeger bij mijn ouders aan de muur hingen van de Maassluise haven die vol lagen met vissersboten en waar mensen hard moesten werken voor hun boterham. Prachtig gezicht die volle havens! In het weekend van de Furieade branden overal de lichtjes, prachtig om te zien. Daar geniet ik met volle teugen van.
Als ik met de hond aan de wandel ben zijn er gelukkig nog veel groene stukken en ook daar geniet ik van, hoor ik de vogels nog fluiten en af en toe scharrelt er, met een beetje geluk, een egeltje voorbij.
Waar ik ook gelukkig van word is de keuzemogelijkheid uit de vele leuke eettentjes die we hebben in Maassluis, nieuwe, maar ook restaurantjes die er alweer een poosje zijn. Best een grote diversiteit en met een beetje goed kijken en proberen zitten er echte pareltjes tussen! Je kunt heerlijk Italiaans eten bij Gioia Italiana, heerlijke sushi bij de Sushi Boutique en tot slot een gloednieuw pareltje op de Wip, Luigi. Ze organiseren middagen waar je wat lekkers kunt drinken en tevens creatief bezig kunt zijn. Wat een superleuk concept. De Pulp gaat een Winterwonderland organiseren wat er nu al heel leuk uitziet.
In het oude dorp hebben we trouwens toch ook heel leuke zaakjes zitten die echt het bezoeken waard zijn. De Vintage zaken, die telkens nieuwe spulletjes hebben en zeker een bezoekje waard zijn, De Verrijking waarbij ik bij binnenkomst al meteen een gevoel van rust ervaar en waar ook workshops gegeven worden en tot slot werd ik pas geattendeerd op Stichting de Kuiperij, die ook allerlei leuke workshops organiseren. Ik ben er nog niet geweest maar dat wil ik zeker nog een keer doen. Ondanks alle uitdagingen waar de ondernemers van het Centrum mee moeten dealen, vind ik dat het Centrum mensen echt iets te bieden hebben. Onlangs kwam zelfs een collega naar mij toe en zei: “Jij komt toch uit Maassluis? Wat een ontzettend leuk stadscentrum hebben jullie!”
Kortom, ik vind Maassluis nog steeds een leuke stad om in te wonen en deel van uit te maken. Ik ben wel heel benieuwd waar u nou blij van wordt als u de deur uitstapt. Waar geniet u van?
Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 326 lezers
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.
1 Reactie
Mijn blijdschap hangt niet af (gelukkig) van wat er in Maassluis gebeurt. Den Uyl zei het al: de marges van de democratie zijn smal. En sindsdien zijn ze alleen maar smaller geworden. Gelukkig mogen we nog wel onze eigen, Maassluische, oplossing kiezen voor de afvalinzameling en -verwerking. ;-(