Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Burgemeester Dikkerdack maakt samen met de jongeheer Poes door hun dorp een ronde. Er heerst namelijk een besmettelijke ziekte in het land en iedereen is van hoger hand gesommeerd om zoveel mogelijk thuis te blijven.
De neringdoende lokale winkeliers is verboden om de deuren te openen voor alle dorpelingen. Heer Bommel was ziek thuis gebleven, maar jongeheer Tom Poes is een goede vervanger voor de heer van stand. Bovendien heeft hij een scherpe neus voor oneerlijke zaken. De edelachtbare bezoekt diverse lokale ondernemers. De een na de andere winkelier stelt de burgervader een vergelijkbare vraag:
Mag ik mijn winkel met thee en chocolade openen?
Nee dat mag u niet. U bent niet essentieel.
Mag ik mijn winkel met speelgoed openen?
Nee dat mag u niet. U bent niet essentieel.
Mag ik mijn winkel met parfum en make-up artikelen openen?
Nee dat mag u niet. U bent niet essentieel.
Mag ik mijn fotozaak openen?
Nee dat mag u niet. U bent niet essentieel.
Ehm…. en Kruidvat dan? Die verkoopt al die artikelen wél!
Dikkerdack is niet voor één gat vangen: “Ja maar die zijn aangemerkt als een drogist!”
Tom Poes reageert verbaasd: “O, is dat zo, maar wat zijn dan hun drogistartikelen?”
Dikkerdack: “Nou… uh… vitaminen, suppleties en huis-, tuin- en keuken pijnbestrijders. Oh… en shampoos, haarverzorgingsmiddelen, tandenborstels, scheerzeep, scheermesjes en luiers.”
Tom Poes antwoordt slim: “Volgens mij kunt u bijna al die producten gewoon bij elke grootgrutter krijgen! Bijvoorbeeld bij Garmt Grootgrut. Hm, daar komt ellende van.”
Dikkerdack reageert onthutst: “Jongeheer Poes, ik ruik lont. Ik geloof dat mijn denkraam te klein was. Ik geloof dat Kruidvat een kruitvat blijkt. Ik moet gezwind deze winkel sluiten voordat de boel hier ontploft. Kruidvat is er gloeiend bij, jonge vriend. Wat is hun naam?’”
Tom Poes hangt het verhaal aan de grote klok en commissaris Bulle Bas grijpt onmiddellijk in: “‘Donders, wat nu te beginnen? Sluit die zaak om den drommel en wel subiet, Hieper!”
Zijn rechterhand Hiep Hieper zegt: ‘Da’s knap baas! Jij kan toch ook maar van alles!”
Het kruitvat wordt onschadelijk gemaakt en zo keert de gerechtigheid weer in het hart van het vredige dorp.
Iedereen is tevreden en bij de open haard complimenteert heer Bommel zijn jonge vriend: “Tom Poes dat was een goede list! En dan is het nu tijd voor een eenvoudige doch voedzame maaltijd. Bedenk wel dat de geschiedenis zich vaak herhaalt, als je begrijpt wat ik bedoel.”
Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 464 lezers
4 Reacties
Goed gedaan Jelle Toonder
Mooi verhaal, maar Hieper is de rechterhand van plaatselijke crimineel Super en niet van Bulle Bas…. U kent uw klassiekers maar laat wel een steekje vallen. 😉
nagevraagd: het gaat de columnist vooral om het gluiperige onderdanige karakter van het typetje.
“Winkels mogen open voor afhalen!”
Sta ik al glijdend voor mijn kapsalon,
om wat van mijn haar af te laten halen,
blijft de deur voor ‘haar en’ mij gesloten!