Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
“Ik ben onderweg naar het crematorium in Schiedam “Beukenhof”. We gaan afscheid nemen van een bijzondere vrouw. En bijzonder is ze zeker, op de rouwkaart staat ook met nadruk weergegeven “ een werkelijk oprechte goede vrouw is overleden.“
Het regent maar het weer is zacht. Ik word hartelijk ontvangen en ons boeket krijgt zijn bestemming naast de kist. Ik ervaar een rustige vredige sfeer. We mogen naar binnen en iedere geliefde van haar vind zijn plekje.
Ik kijk naar de foto die op het scherm te zien is…het ontroert me, zo’n liefdevolle blik en een rust wat ze uitstraalt…het voelt nog als een werkelijkheid.
Haar dierbare man begint te spreken, hartverwarmend. Ze waren zo lang bij elkaar en tot het allerlaatste moment niet van elkaar gescheiden. En dat ze een zeer liefdevolle en hechte relatie hadden is overduidelijk, daar zijn geen woorden voor nodig, het gevoel doordringt vele mensen. Hij sluit zijn moment af met een intens nummer van Reinhard Mey – Als De Dag Van Toen, hou ik van jou… dit wilde ze voor hém draaien.
Die middag worden vele ervaringen gedeeld.
“Als de liefde niet bestond had jij hem zeker uitgevonden”. Ze werd ervaren als een groots voorbeeld… groots in haar goedheid, ieder kon altijd bij haar terecht. De vele hobbels die ze in het leven tegenkwam, hielden haar nooit tegen ‘het is zoals het is’ zei ze dan. Ze vond daar altijd haar weg in en als het niet de juiste was, hervatte ze zichzelf en nam ze gewoon een andere afslag.
Bij velen mensen in haar directe omgeving had haar levenshouding een inspirerende uitwerking.
De intense liefde tussen beiden laat een diepe indruk achter, dit dichtbij mogen zien en ervaren doet iets oproepen om door te geven…woorden die ik met regelmaat hoor vallen. Dit laat mij ook weer het belang zien van het oprecht van elkaar kunnen houden. Deze invloed geef je zonder woorden door aan je kinderen. Voor mij zo essentieel in het leven, het is de basis, de fundering.
Van een geliefde afscheid moeten nemen is altijd zeer pijnlijk voor de directe nabestaande. Het gemis is groot. De herrineringen blijven achter …gedragen in ieders hart. We wensen haar in stilte een goede reis toe. ❤️💫
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 491 lezers
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.
3 Reacties
Het zijn altijd de innerlijke banden die eeuwig en onvergankelijk zijn. We blijven met elkaar verbonden.
Grenzenloosheid – Eenheid – Universele Broederschap.
Wij stuurden de nabestaanden deze tekst. Het zit hem denken wij in de laatste zin.
Wat is u dierbaarder, uw naam of uw persoon?
Wat is er kostbaarder, uw persoon of uw rijkdom?
Wat is het grootste kwaad, te winnen of te verliezen?
Grote toewijding vereist een groot offer.
Grote rijkdom sluit groot verlies in zich.
Hij die bevredigd is kan niet ten onder gaan.
Hij die stil kan staan ontmoet nimmer gevaar.
Dat zijn de mensen die in stand blijven.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Er is geen groter dwaling dan het toegeven aan begeerte.
Er is geen groter lijdenden ontevredenheid.
Niets is rampzaliger dan de begeerte iets te verwerven.
Daarom is de voldoening van tevredenheid een
eeuwigdurende welstand.
— Tao Teh Ching, xliv en xlvi
Echt heel mooi geschreven en zo waardevolle mensen waar je over spreekt met diep respect xxx