De brugfunctie van poëzie

De brugfunctie van poëzie

Poëzie verrijkt het leven,
dat vergt geen lang debat.
Zij hoort dan ook zichtbaar te zijn
in ieder dorp en stad.

Maassluis kent langs de Waterweg
al een prachtig gedicht
van Henriëtte Faas, stroomopwaarts
lezen is wel verplicht.

Aan een gevel, Rhijnvis Feithstraat,
hangt een vers met de zin:
‘Elk thuis blijft in mensen huizen’,
daar zit heel wat moois in.

En nu krijgt Maassluis dan ook nog
een eigen bruggedicht,
dat het grootste deel van het jaar
als schat verborgen ligt.

’t Hangt onder de Lijndraaiersbrug
en komt enkel in zicht,
als men voor een passerend schip
het even open dicht.

Het heet ‘Overbruggen’ en je
kijkt er straks tegenaan,
als je op de P.C. Hooftlaan
voor de brug moet stilstaan.

Jaap van Oostrum,
stadsdichter

De stadsdichter schrijft op eigen initiatief of op uitnodiging over zaken in de gemeente Maassluis. In deze rol is de stadsdichter 2 jaar ambassadeur voor Maassluis met het dichterlijk woord. Bedrijven en instanties kunnen de stadsdichter uitnodigen om voor een speciale gelegenheid een gedicht te schrijven en voor te komen dragen. Uiteraard hoeft de dichter niet op elke verzoek in te gaan.

De woordkunst in Maassluis wordt uitgedragen onder auspiciën van