Stadsgedicht: Leve de vrijheid

MAASSLUIS | De stadsdichter schrijft op eigen initiatief of op uitnodiging over zaken in de gemeente Maassluis of in bredere zin als dat zo uitkomt. Liefhebbers van de dichtkunst kunnen hem op de 2e dinsdagavond van ieder maand op de dichtersavond treffen in Kevin’s grandcafé.

Het idee voor onderstaand gedicht ontstond tijdens de plechtige herdenking op zondag 26 januari 2020 bij de herdenking van de families Van Gelderen en Colthof die in WO II uit ons midden werden gerukt en afgevoerd naar concentratiekampen waar zij hun einde tegemoet gingen.

Leve de vrijheid

Vrijheid is een groot goed dat moet worden gekoesterd,
het is ooit zwaar bevochten in een ongelijke strijd.
Nu is er die vrijheid.

Vrijheid moeten we herdenken, dat doen we met elkaar,
stilstaan als een groep verbonden in de geest.
Ook dan is er vrijheid.

We staan stil bij het toenmalig vertrek van Joodse stadsgenoten,
delen het verdriet, een jongeman doorkruist onverschillig onze groep.
Ook dat is vrijheid.

We denken aan de laatste uren van hen die wij moesten laten gaan,
zij gingen en keerden nooit weer om, er gilt een jonge meid.
Ook dat is vrijheid.

De stemmige muziek verklankt het verdriet tot op het bot,
wie zijn wij dat we gespaard zijn, zeg het mij. De klokken luiden,
verklanken zo de vrijheid.

De hartverscheurende woorden klinken over de Markt.
De burgemeester raakt ons, een man met hond passeert onverschillig.
Ook dat is vrijheid.

Jongeman met drankkegel en met oordoppen, hoor jij ons?
Hoor jij de boodschap over vrijheid die voor iedereen geldt?
Heb jij respect?

Jonge meid uitgelaten gillend bij het café vrij en ongebonden,
weet jij waarom wij hier zo stilstaan, zie jij de vrijheid?
Heb jij respect?

Het staat een ieder vrij te doen en laten wat hem goeddunkt,
maar wees je bewust dat echte vrijheid begint bij je te beperken.
Leef vrij maar respecteer de ander.

Respect voor anderen leidt tot respect voor jezelf.
Laten we rekening houden met elkaar op elk moment
en zo samen ons altijd vrij voelen.