Column (82): Oneindige stilte

Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.

Klik voor de definitie van een column

Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door - aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.

De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.

Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:

column nr: 82

Daar zit ik dan…

Daar zit ik dan, in mijn tuin
mijn koninkrijk in oneindige stilte
Ik aanschouw het eerste ochtendgloren
zie het speelse schimmenspel van de zonnestralen
ruik de frisse geur van de zwoele wind
bewonder het dansen van de vogels over de weide
en bekijk de passerende herten, zo dichtbij

Daar zit ik dan…

Hoe wonderlijk voelt dit alles
een bijna tastbaar gevoel
bijna als vanzelfsprekend… zo gewoon
Maar niets is als vanzelfsprekend of zo gewoon
soms gaat het leven niet zoals ik verwacht

Daar zit ik dan…

Meewarig haal ik mjn handen door mijn haar
ach… bijzonder ochtendgloren
ik kom je iedere keer weer aanschouwen
als een terugkerend ritueel in mijn leven
immers jij bent het wezenlijke van mijn bestaan
Morgen, morgen kom ik je weer aanschouwen
in mijn tuin, mijn koninkrijk in oneindige stilte

Daar…

daar zit ik dan…

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 361 lezers

Ontdek meer van MAASSLUIS.NU

Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.

Column (82): Oneindige stilte

Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.

Ontdek meer van MAASSLUIS.NU

Related Posts:

Yvonne Boeckx