Column: De versmalling op de Zuiddijk

Het zal een jaar of twee/drie geleden zijn dat ik komend vanaf de Laan 40-45 op de Zuiddijk ineens geconfronteerd werd met een kunstmatige versmalling halverwege de molen en de Fenacoliuslaan. Het betrof twee vluchtheuveltjes op ca. 10 meter afstand van elkaar, beide op de kopse kanten gemarkeerd met horizontaal zwart wit gestreepte bordjes. Aan de zijkanten was een meter ruimte gelaten voor de (brom)fietsers.

Veranderingen worden zelden gewaardeerd door het gewoontedier mens en al helemaal niet als het snelheidbelemmerende verkeersmaatregelen betreft, dus reed ik lichtelijk verstoord het roodomrande bord met de zwarte en rode pijl voorbij om aan de overkant een wachtende automobilist gewaar te worden, die zijn ongenoegen hoofdschuddend uitte met het bekende ‘je bent gek’ gebaar op het voorhoofd. Het is (uiteraard) niet bij dit ene incident gebleven

In de onwennige beginfase vierde tolerantie nog hoogtij maar wanneer je het punt dagelijks meerdere keren passeert is dat stadium snel gepasseerd en ga je de regels automatisch strikter hanteren. Gevolg is dat een combinatie van het rechtsaf slaan aan het einde van de Fenacoliuslaan en het zien van een andere auto ter hoogte van de molen het hart tegenwoordig een paar slagen doet opveren. Aan beide kanten liggen namelijk honderd vrije meters klinkerweg voor de eerste vluchtheuvel bereikt wordt en regelmatig is dat voor de molenrijder reden om nog een flinke versnelling in te zetten, de voorrang hebbende tegenligger en de 30-km aanduidingen op weg en bord ten spijt.

Om in zo’n geval geen enkele twijfel over mijn voorrangsbewustzijn te laten bestaan ga ik alvast midden op de weg rijden wat meestal het gewenste effect sorteert maar soms ook tot een pijnlijke persoonlijke ontmoeting leidt precies tussen de twee vluchtheuvels in.Logisch zou nadien een terugtrekkende beweging zijn van de verkeersovertreder, ware het niet dat bij sommige doordouwers een vreemd soort eer op het spel lijkt te staan. Zo trof ik een ouder echtpaar dat in niet mis te verstane gebaren mijn onbezonnen blokkerende actie ernstig afkeurde en verwoed bleef zoeken naar een voorwaartse oplossing van het probleem. En uiteindelijk vond, tussen vluchtheuvel en trottoir…

Soortgelijke uitvlucht aan de hegkant vond een jongedame, die eerst minutenlang het getoeter achter haar had getrotseerd en het totaal onberoerd leek te laten dat haar beoogde tijdwinst van enkele seconden nu een veelvoud aan verlies opleverde.

Reacties van buurtbewoners en berichten op de sociale media doen geloven dat de snelheidsbeperkende versmalling veel soortgelijke incidenten veroorzaakt en soms juist het tegendeel van haar doel bewerkstelligt.

Handhaven of aanpassen?