“Krook jongen, jij zit helemaal vastgebakken aan het stadshart. Kom eens uit je comfortzone!”, aldus een goede vriend. Hij kijkt mij indringend aan met een blik van doe nou maar. We hebben afgesproken bij hem in de buurt en lopen op de Vermeerlaan. Ik was van plan om direct naar Kevin’s te wandelen, maar hij weet mij te overtuigen.
“Kom we lopen eerst een stukje richting de kanovijver.” Ik kan mij geen kano herinneren, maar dit deel van Sluis bewandel ik dan ook zelden. Gek eigenlijk. We lopen de Vermeerlaan uit richting de brug. In het midden van de brug wijst vriend mij links en rechts aan de andere oever een uitgestrekt stuk grond aan en zegt: “Zou dit nou niet een uitgelezen locatie zijn voor de gemeente om een hele wijk uit de grond te stampen?”
Ik reageer verwonderd: “Hoort dit bij het grondgebied van de gemeente dan? Ik kan het haast niet geloven…”
“Die reactie had ik al voorzien. Ik heb een kadastrale kaart van de gemeente opgezocht. Dit deel vanaf de Boonervliet tot aan de plas… die hele strook, dus vanaf de Zuidbuurt tot aan de Vlaardingerdijk valt binnen de gemeentegrenzen. Zou jij daar niet eens aandacht aan kunnen schenken in jouw column?”
“Hmmm. Als ik het goed zie, staat er zowel links al rechts al bebouwing. Dat zou dan moeten worden onteigend of opgekocht. Misschien kunnen die eigenaren wel een klein ‘Wilgenrijkje” met gronduitgifte beginnen?…”
“Dat vind ik nog eens outside-the-box gedacht, Krook! En dan ben je nog maar net buiten je comfortzone!”, grinnikt hij.
Ik heb genoeg gezien en wil direct rechtsomkeert maken. Vriend houdt mij nog even staande. Hij pakt mij bij beide schouders beet: “Kijk nog maar eens goed naar al dit groen. Tegen de tijd dat jij hier weer eens komt. zijn ze vast al aan het bouwen. Met een beetje geluk maken we het allebei nog mee. Extra woonruimte voor 2500, wat zeg ik 3500 mensen!”
We draaien ons om en lopen via de Vermeerlaan over de rotonde naar de GAB laan. Op naar Kevin’s. Het is best een eind lopen met die kwetsbare knie. Ik ben blij dat ik mijn wandelstok heb meegenomen. We lopen zwijgend, ieder met zijn eigen gedachten. Ik zie het al voor me, een hele nieuwe wijk.
Zodra we het grandcafé binnenstappen begroet de jongedame achter de bar ons. Ze ziet mijn enigszins afwezige blik. “Is er iets, een probleem?”
Ik reageer monter: “Nee hoor. Ik was even in gedachten. I have a dream, that someday… Zoiets. Doe ons maar een jonkie.”
Zij schenkt twee lekkere borrels en wij heffen ons glas. Vriend zegt: “Op jouw droom!”
Santjes
Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 316 lezers Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU
1 Reactie
Grappige column maar ik mag toch hopen dat dit sarcastisch is bedoeld:
“Zou dit nou niet een uitgelezen locatie zijn voor de gemeente om een hele wijk uit de grond te stampen?”
Zo niet, zien de heren dan niet dat systematisch elk stuk groen tussen steden en dorpen vol gepleurd word met stenen en héél sneaky met zonnepanelen?
Doe maar is een ritje Maassluis …. grens Overijsel \ Drenthe dan kunt u zien wat ik bedoel.
Trouwens, ik vind het zelf afgezaagd om het elk jaar wéér te wensen……maar goed, hierbij wens ik de heren Krook en zijn goede vriend een gezond en fijn 2025.