Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
column nr: 31
‘En als mij iets gebeurd, komt iemand mij dan helpen?’
Het is niet omdat het zo moeilijk was de politie naar de juiste plek te begeleiden. Het is ook niet de zorgelijke toestand van de oudere meneer.
Nee, het zijn de mensen die voorbij liepen zonder te helpen, dat had de meeste impact op het meisje!
Het verhaal van het barmhartige meisje, de helpende vrouwen en het meelevende Marokkaanse gezin. Er was eens een meisje op weg naar huis toen ze iets vreemds zag aan de kant van de weg. Ze twijfelde wat te doen maar besloot van haar fiets af te stappen en terug te lopen. Tot haar schrik zag ze daar in het gras een meneer liggen.
‘Oei, ik ben 15 jaar, die meneer is veel ouder en misschien ook wel sterker. Hoe ga ik kijken wat er aan de hand is zonder zelf in de problemen te komen?’
Ze besloot voorzichtig te gaan kijken en al snel kwam ze erachter dat het een 112 situatie betrof. Dat is heftig! En al bibberend en in paniek zocht ze contact met de hulpdiensten. En probeer dan maar eens in alle paniek uit te leggen waar je bent en ook nog eens te blijven controleren of de meneer nog aanspreekbaar is!
Het meisje probeerde passanten om hulp te roepen, maar toen gebeurde er iets wat het meeste impact op het meisje heeft gemaakt.
Gelukkig, daar komt een wielrenner! Hij kijkt haar aan … en fietst door.
Daar komen twee vrouwen met een hond aanwandelen! En ze wandelen… voorbij…
Het schijnt vaak voor te komen dat hulp verlenen niet echt vanzelfsprekend is. Tot de politie arriveert. Dan is het opeens druk ter plaatse.
Twee lichtpuntjes: Uiteindelijk kwamen er twee vrouwen helpen. En een vriendelijk Marokkaans gezin kwam vragen of er nog extra hulp nodig was en of de hulpdiensten onderweg waren. De politie is gekomen en heeft ook in de dagen er na goede ondersteuning gegeven aan het meisje.
Maar wat moeten we ons als volwassenen kapot schamen wanneer het meisje een paar dagen later zegt: ‘Weet u waar ik het meest bang voor ben? Dat mij iets overkomt en niemand me komt helpen!‘
Het is niet de spanning dat de politie niet goed wist waar ze naar toe moesten. Het is niet de verdrietige situatie van de meneer. Nee, niet gehoord worden wanneer je hulp nodig hebt. Dat doet vooral pijn!
Misschien is het een reflex van mensen om gewoon door te lopen of te fietsen.
Of het is een bewuste keuze. Zoals in het Bijbelverhaal van de barmhartige Samaritaan: De geestelijke leiders liepen aan de gewonde man voorbij. Ze voelden zich te goed of hadden het te druk met andere zaken. De hulp kwam uit onverwachte hoek, het was de vreemdeling die ging helpen. Hij had medelijden (Lucas 10:30-37).
Maar wat zou het mooi zijn als we allemaal omkijken naar elkaar.
Misschien is het goed om het vandaag in te prenten: ‘Wanneer ik een vreemde situatie zie, dan ga ik kijken of hulp nodig is! ‘
Zodat we dan op een zekere dag klaar staan om ook daadwerkelijk af te stappen op een ongemakkelijke plek waar hulp nodig is!
Zoals het meisje ons heeft voorgedaan.Reageren?
... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 228 lezers
Editor's Rating
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.
2 Reacties
Mooi en aangrijpend verhaal, zeker voor dat meisje ja wordt ik wel geholpen alsmij wat overkomt. En gelinkt aan het Bijbel verhaal dat moet iedereen horen, het betekent voor ons zegt het voort.
Nee, niet gehoord worden wanneer je hulp nodig hebt. Dat doet vooral pijn! De angst regeert, men is bang geworden. In zn totaliteit trouwens, frustrerend als men praat tegen dovenmans oren. Mooie column